ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΥΔΑ ΤΟΥ ΠΑΟΚ ΣΤΟΝ ΜΕΣΙ ΤΗΣ ΜΠΑΡΤΣΑ
04/12/2013
•
Ο αποδυτηριάκιας είναι με τους ποδοσφαιριστές, όχι με τις ομάδες. Μη βιάζεσαι. Είμαι με το άτομο. Μ’ ενδιαφέρει το άτομο. Η ομάδα, η κοινωνία, η αστυνομία, η δικαιοσύνη, ό,τι παίζει ένα λόγο έχει. Να υπηρετεί το άτομο.
Πατάμε τον διακόπτη και μιλάμε μόνον για ποδόσφαιρο. Το καλύτερο είναι αυτό. Γιατί; Ο πρώτος που το είπε στη γη είναι ο αποδυτηριάκιας. Ποιο; Ότι κάθε φιλοσοφία, κάθε διδαχή έχει μεγαλύτερη αξία όταν περνάει μέσα από το ποδόσφαιρο. Στην περίπτωση, βέβαια, που το ακροατήριο δεν είναι στοχαστές και διανοούμενοι, ακαδημαϊκοί της πλάκας ιστορία οι οποίοι ούτε στα παιδικά τους χρόνια δεν κλώτσησαν τη μπάλλα.
Με τον Γιώργο Κούδα ο ΠΑΟΚ ιστορικά έκανε το τσαφ. Πρόσεξε. Δεν ανέδειξε τον Κούδα ο ΠΑΟΚ, αλλά ο παίκτης ανέβασε την ομάδα. Ήταν ο μαέστρος της. Ο διευθυντής της ορχήστρας.
Δεν λέω ότι ο ΠΑΟΚ στα χρόνια του Γιώργαρου ήταν μόνον αυτός. Απεναντίας. Είχε παίκτες εργαλεία ο ΠΑΟΚ. Παικταράδες. Όλοι αυτοί, όμως, ήθελαν τον συντονισμό, την καθοδήγηση. Το ρόλο αυτό τον είχε ο Κούδας που είχε ξεκινήσει προωθημένος και μετά γύρισε στο κέντρο. Έγινε το επιτελικό γραφείο του ΠΑΟΚ.
Ο Κούδας και οι παικταράδες γύρω του έκαναν «σχολή» τον ΠΑΟΚ. Όπως στο λέω. Του έδωσαν ταυτότητα. Μια συγκεκριμένη προσωπικότητα, σε αγωνιστικό επίπεδο. Και ο ΠΑΟΚ τι έκανε;
Ποιος ΠΑΟΚ; Δεν υπάρχει κανένας ΠΑΟΚ. Δεν υπήρξε ποτέ. Ουδείς αντελήφθη στον ΠΑΟΚ τι σήμαινε εκείνη η φουρνιά παικτών, ώστε να δουλέψει σ’ αυτές τις επιταγές και να δώσει «συνέχεια» στην ομάδα. Ούτε ξέρανε ποιους παίκτες κάνανε μεταγραφές και γιατί τους παίρνανε. Άρτσι μπουρτσι και λουλάς.
Το ξαναλέω. Σύμπτωση ήταν η ομαδάρα στον ΠΑΟΚ κι όχι προϊόν δουλειάς. Ούτε νυχτερινό σχολείο δεν υπήρξε στην Τούμπα. Ο Μέσι στην Μπαρτσελώνα σπούδασε Όμηρο και Αριστοτέλη στο ποδόσφαιρο, Γκαίτε και Νίτσε.
Ξεκινήσαμε την κουβέντα από τον πιτσιρικά Ντιάζ, τον συμπατριώτη του Μέσι, που τον πήρε από την Μαλαγά η Μάντσεστερ Σίτυ. Δεν έχουν τελειωμό τέτοιες συζητήσεις. Διάβασε τα προηγούμενα σχετικά.
Διαβάστε επίσης: