ΒΟΘΡΟΣ ΟΙ ΚΑΣΕΤΕΣ «ΤΗΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ»

Δεν θέλουν το παιχνίδι να γίνεται καθαρό. Αυτό είναι το ένα. Βγαίνει η μπόχα, γιατί κάποια στιγμή ό, τι κι αν κάνουν το καπάκι θα σηκωθεί από το βράσε βράσε, κι όμως το κράτος την κάνει αβαβά. Εδώ σε θέλω. Γιατί η Δικαιοσύνη και οι πολιτικοί δεν ξηγιούνται ξεβράκωμα; Εδώ σε θέλω. Να τιμωρήσουν παραδειγματικά τους ενόχους, τους πρωτοαίτιους του παρασκηνίου, για να τελειώσει μια και καλή το πανηγύρι. Γιατί;

Το ένα ότι δεν θέλουν παστρικές δουλειές στο ποδόσφαιρο. Το άλλο είναι ότι δεν μπορούν να λειτουργήσουν θεσμικά. Προσπαθούμε να εξηγήσουμε με λογική το φαινόμενο. Να βρωμάει το ποδόσφαιρο διαχρονικά. Και επίσης διαχρονικά το κράτος να κάνει το κορόιδο.

Υπάρχει τρίτη εξήγηση; Μία άλλη, μία Νο3 ερμηνεία σ' αυτή την παληά ιστορία; Εγώ στέκομαι στις δύο. Στο ότι δεν θέλουν ή, στο ότι δεν μπορούν. Πιθανόν να παίζουν και οι δύο εκδοχές.

Εγκληματική οργάνωση, λέει, υπάρχει στο ποδόσφαιρο. Σοβαρά; Και το κράτος, που δεν είναι εγκληματική οργάνωση, τι βιόλα βαράει, ρωτάω. Αν διαβάσεις τους διαλόγους στις κασέτες της δικογραφίας πιάνεις τη μύτη σου. Βόθρος.

Κανονικά θα περίμενε κανείς η επέμβαση της Δικαιοσύνης να ήταν ακαραιαία. Αποφασιστική. Χειρουργική. Όχι να επιτρέπει σε κάποιους να αισθάνονται σίγουροι παρ' ό, τι εγκληματίες, όπως άλλοι να “εμπορεύονται” για τους δικούς τους σκοπούς το έργο της δικαιοσύνης.

Διαβάστε ακόμα:

Κατά Μαρινάκη ο μητροπολίτης Πειραιά