ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΠΟΥ ΔΕΝ... ΜΑΘΑΙΝΕΙ ΠΟΤΕ Ο ΟΠΑΔΟΣ

Μεγάλη μεταγραφή ο έτσι, σου λένε, μόλις γνωστοποιήθηκε η συμφωνία του παικταρά με την ομαδάρα. Εγώ τι λέω. Δεν υπάρχει μεγάλη μεταγραφή. Μεγάλο όνομα ποδοσφαιριστή υπάρχει. Όπως και μεγάλη αξία ποδοσφαιριστή. Δεν θα πεις, όμως, ότι έγινε μεγάλη μεταγραφή επειδή ο παίκτης είναι τεράστιο όνομα και υψηλής κλάσεως.

Τι είχε γίνει με τον Αργεντινό Σαβιόλα όταν ήρθε στον Ολυμπιακό; Μ' ένα στόμα όλοι μίλησαν για μεγάλη μεταγραφή. Πριν παίξει μπάλλα, ρε; Άσε πρώτα να τον δούμε. Άσε πρώτα να δούμε αν η ομάδα που τον απέκτησε ήξερε τι πήρε, ήξερε τι έκανε, αν ξέρει να τον αξιοποιήσει. Αν ο ίδιος ο παίκτης είναι πράγματι αυτό που εγγυάται το... όνομά του.

Η πατάτα βγήκε ο ακριβοπληρωμένος Σαβιόλα στον Ολυμπιακό. Η μεγάλη μεταγραφή αποδείχθηκε η αποτυχημένη. Και το ίδιο συνέβη, άλλη πατάτα, με τη μεταγραφή του Σαβιόλα στην ιταλική Βερόνα. Το μεγάλο ναυάγιο. Τον πήρανε και δεν του δίνουν φανέλλα να παίξει.

Το μάθημα όσο και να διδάσκεται δεν μαθαίνεται. Ποτέ η εξέδρα δεν έχει την υπομονή πρώτα να δει και μετά να κρίνει τη... μεγάλη μεταγραφή. Έτσι δεν έχει... γούστο. Ο οπαδικός κόσμος, αν δεν το έχεις καταλάβει, δεν σηκώνει μια ψυχρή, μια τεχνοκρατικού τύπου σχέση με την ομάδα.

Έγινε οπαδός από την εσώτερη και ασυνείδητη ανάγκη του να πανηγυρίζει. Και να απογοητεύεται. Να χαίρεται και να πονάει. Γενικώς να φορτίζεται με συναισθήματα. Να, γιατί βιάζεται κόντρα σε κάθε λογική να θεωρεί μεγάλο και επιτυχές ένα γεγονός, πριν αυτό διαπραχθεί. Και από το αεροδρόμιο πανηγυρίζει τη μεταγραφάρα. Να, γιατί ήδη έχουν ξεκινήσει το παιχνίδι οι εφημερίδες με τις μεταγραφές στο μιλητό και στο γραπτό.

Διαβάστε ακόμα:

Το παρασκήνιο με Πλατινί και Μπλάτερ