ΑΝ ΑΓΑΠΑΣ, ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΣ!

Το 1950 η εθνική Αγγλίας έχασε 1-0 σε παιχνίδι μουντιάλ από τις ΗΠΑ. Εποχή που το ποδόσφαιρο, το κανονικό ποδόσφαιρο, αυτό που ξέρουμε στην Ευρώπη, ήταν ακόμα άγνωστο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Από την άλλη οι Άγγλοι, κι όχι μόνον ποδοσφαιρικώς, μέχρι το 1950 ζούσαν στον κόσμο τους. Ότι είναι οι κληρονόμοι, οι απόγονοι της πιο ένδοξης και μεγαλειώδους αυτοκρατορίας που γνώρισε ο κόσμος.

Να περιοριστούμε στο ποδόσφαιρο. Ντροπή, χίλιες φορές ντροπή, εμείς οι Άγγλοι, οι γεννήτορες του ποδοσφαίρου, οι πρεσβευτές όπου γης του ποδοσφαίρου, να χάσουμε από την εθνική των ΗΠΑ, μια ανυπόληπτη αγωνιστικά ομάδα. Η κουβέντα αν δεν έχει γίνει αντιληπτό είναι για την ήττα της Ελλάδος από τα Νησιά Φερόε.

Δεν την ξέχασαν ποτέ οι Άγγλοι εκείνη την ήττα από τις ΗΠΑ. Προς τιμήν τους, λέω εγώ! Είσαι ο της πλάκας και ο ελάτε να γελάσουμε αν ξεχνάς. Για πολλά χρόνια οι Άγγλοι δεν είχαν συμβιβαστεί μ' εκείνο το αποτέλεσμα, την ήττα 1-0 από τις ΗΠΑ. Δεν την είχαν αποδεχθεί, δηλαδή! Δεν την δικαιολόγησαν ποτέ! Δεν είπαν “Έλα, μωρέ, τι έγινε..., συμβαίνουν αυτά”.

Όχι! Είμαστε Άγγλοι, ας συμβαίνουν σ' άλλους, όχι σ' εμάς. Έπρεπε να αρχίσουν να τρώνε τις μάπες τους οι περήφανοι αλλά και αλαζόνες Βρετανοί μετά το πέτσινο παγκόσμιο κύπελλο που κέρδισαν στο νησί τους, το 1966, για να προσγειώνονται.

Εμείς οι Έλληνες, ποδοσφαιρόφιλοι, ποδοσφαιριστές, παράγοντες, δημοσιογράφοι, θα τη θυμόμαστε τη μεγαλύτερη συντριβή της Ιστορίας μας, αυτή την ήττα 1-0 από τα Φερόε εντός έδρας; Μήπως την ξεχάσαμε κιόλας!

Θυμάμαι κάτι σημαίνει ότι μ' αυτό αισθάνομαι κάτι να με συνδέει. Ξεχνώ σημαίνει ότι δεν με συνδέει τίποτα. Ποια εθνική ομάδα; Στα παπάρια μου! Αν κερδίζει, δική μου η μαγκιά. Αν χάνει, να πάει να γαμηθεί.

Διαβάστε ακόμα:

Από λούνα παρκ ήρθαν στην εθνική