Η ΤΣΕΠΗ ΤΟΥ ΜΑΡΙΝΑΚΗ ΚΑΙ Ο... ΡΟΜΠΕΡΤΟ
04/06/2015
•
Από τα πρώτα γράμματα που έμαθα στο ποδόσφαιρο ήταν με ποιον ποδοσφαιριστή και γιατί το κτίσιμο μιας ομάδας αρχίζει από τον τερματοφύλακα. Νόμος άγραφος αυτός στο σύγχρονο ποδόσφαιρο. Ο πρώτος παίκτης της ενδεκάδας, κι όχι βέβαια επειδή έχει στην πλάτη το νούμερο «1», είναι ο τερματοφύλακας. Ο πιο χρήσιμος. Δεν είσαι ομάδα για το κάτι περισσότερο, για μεγαλύτερα ψάρια, εάν δεν έχεις κάτω από τα δοκάρια και δεσπότη, να δεσπόζει στην περιοχή σου, τον γκολκήπερ.
Ο «γκολτζής» στην αγορά πιάνει περισσότερα λεφτά. Άσχετο. Ο τερματατζής ζυγίζει λιγώτερα χρήματα από τον φορ κρούσης που βλέπει δίχτυα. Άσχετο. Άλλοι οι νόμοι της αγοράς, άλλοι οι... θεσμοί της μπάλλας.
Η κουβέντα είναι για τον Ρομπέρτο του πρωταθλητή. Που παίζει η πιθανότητα να πουληθεί. Θέμα Μαρινάκη. Αυτός, ο εφοπλιστής κουμαντάρει την τσέπη του και το ταμείο της ΠΑΕ. Δεν πέφτει λόγος σε κανέναν, λέω εγώ, αν το αφεντικό θέλει να κρατήσει τον Ισπανό, αν σα σωστός επιχειρηματίας αποφασίσει να... σκοράρει με την παραχώρηση του Ισπανού πορτιέρο.
Ναι, κύριε. Κριτική θα κάνεις εσύ ο οπαδός στον μεγαλομέτοχο, αν ξέρει τη δουλειά του. Αν διαχειρίζεται κερδοφόρα την ΠΑΕ κι αν ενεργεί αποτελεσματικά σαν εργοδότης στις σχέσεις του με τον προπονητή και το τεχνικό επιτελείο της ομάδας. Ακόμα, αν με τις πράξεις του ο πρόεδρος της ΠΑΕ δυσφημεί ή, ρίχνει σε περιπέτειες την ομάδα. Τότε, ναι, νομιμοποιείται ο οπαδός να επικρίνει και να διαολοστείλει την προεδράρα.
Δεν σου πέφτει εσένα του οπαδού κανένας λόγος εάν η προεδράρα παίρνει, εάν δίνει τούτον και τον άλλον παίκτη. Έτσι λέω εγώ.
Η περίπτωση Ρομπέρτο. Μια σκέψη πιθανόν, από πλευράς Μαρινάκη, είναι ότι τον έχω πληρώσει τόσο, μου βγήκε με το παραπάνω η μεταγραφή του, άρα αν τον παραχωρήσω με πακέτο πιο χοντρό απ' όσο μου κοστίζει ο Ισπανός, είμαι κερδισμένος. Αυτό θέλω σα Μαρινάκης. Να ξέρω να ψωνίζω, να είμαι μαγαζί σοβαρό, που ένας παίκτης αναδεικνύεται περισσότερο και η ΠΑΕ βγαίνει κερδισμένη τόσο αγωνιστικά όσο και οικονομικά.
Διαβάστε ακόμα: