ΤΟ ΠΙΟ ΞΑΚΟΥΣΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ, Ο ΑΡΗΣ!

Κοιμήθηκαν το βράδυ με Αρβανιτίδη και την άλλη μέρα ξύπνησαν με Καρυπίδη. Γίνονται, ρε, αυτά τα πράγματα; Βεβαίως γίνονται στις ομάδες γειτονιάς. Στις ομάδες που έχουν τη βάση τους, τα γραφεία τους σ' ένα καφενείο γειτονιάς. Στις ομάδες που παίζουν στο τοπικό πρωτάθλημα κάθε Κυριακή πρωί σε ξερό γήπεδο.

Και στον Άρη! Το πιο ξακουστό καφενείο, που μόνον έκπληξη δεν προκαλεί ότι σήμερα αποφασίζουν να παραδώσουν την ομάδα σε κάποιον εκτός οικογένειας Άρεως και την άλλη μέρα την δίνουν σ' έναν άλλον επίσης εκτός φαμίλιας αρειανής.

Το ότι κάποιος δηλώνει αρειανός, οπαδός της ομαδάρας, δεν σημαίνει ότι έχει σχέση ουσίας και θητείας με την ομάδα. Πολύ περισσότερο όταν προέρχεται από άλλη ΠΑΕ, όπως οι κύριοι Αρβανιτίδης, Καρυπίδης, της ΠΑΕ Βέροια. Να κάνουμε ταμείο.

Τελικά, αυτή η ιστορία να αποφασίσει η συνέλευση του Άρεως να δώσει την ομάδα στον Αρβανιτίδη και τελικά η διοίκηση να επιλέξει τον Καρυπίδη αποδεικνύει αυτό που έχει γράψει αρκετές φορές ο αποδυτηριάκιας. Η κατάρα του Άρεως είναι οι «αρειανάρες». Αυτοί που αγαπάνε πιο πολύ την ομάδα, αυτοί που έτσι ή, αλλοιώς έχουν κατά καιρούς εμπλακεί με τα διοικητικά της ΠΑΕ.

Γιατί χάλασε το προξενιό με τον Κάλας; Και με τον Αρβανιτίδη. Και πιθανόν αύριο με τον Καρυπίδη. Είπαμε. Επειδή οι ίδιοι δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα. Απλά! Και επειδή δεν κάνουν πέρα! Γιατί; Είπαμε. Δεν είπαμε; Είναι αρειανάρες. Αγαπάνε πολύ την ομάδα. Θέλουν να την... προστατεύουν.

Διαβάστε ακόμα:

Δήμαρχος αρειανός και φιλοπαοκτσής δεν κολλάει!