Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 3-0 ΜΕ ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΤΗΣ ΚΡΕΒΑΤΟΚΑΜΑΡΑΣ

Αυτό είναι το ποδόσφαιρο. Ο Ολυμπιακός για λύπηση στο Καραϊσκάκη και 0-0 με την τούρκικη Οσμανλή, που πέτυχε στο πρώτο ματς. Κυνήγησε το «Χ» και το πήρε, αυτή ήταν η επιτυχία της. Και στη ρεβάνς ο Ολυμπιακός της έκανε οθωμανικό εκτός έδρας με το θριαμβευτικό 3-0. Αυτό είναι το ποδόσφαιρο.

Ένας Ολυμπιακός ακίνδυνος στην Άγκυρα, στο πρώτο ημίχρονο, εντελώς μέσα στο «πνεύμα» του πολύ χαλαρού, άνευρου και καθόλου ανταγωνιστικού παιχνιδιού. Επειδή η Οσμανλή το ‘χε ρίξει στην καλλιτεχνία και χωρίς ψυχή περίμενε από τον Αλλάχ την πρόκριση. Στο δεύτερο ημιχρόνιο όλα ήρθαν τούμπα. Αυτό είναι το ποδόσφαιρο.

Κάθε ματς έχει την δική του ξεχωριστή ταυτότητα. Την δική του ιδιαιτερότητα. Και στην ποδοσφαιρική σκηνή λες και είναι ηθοποιοί οι παίκτες έχουν ρόλο διαφορετικό από αγώνα σε αγώνα. Στον Πειραιά οι Οσμανλήδες της Άγκυρας δεν ήθελαν να δεχθούν γκολ. Στο γήπεδό τους έπρεπε να βάλουν γκολ. Άλλο έργο αυτό. Πέτυχαν εκτός, απέτυχαν με τα βρακιά τους σκισμένα στην έδρα τους.

Ο Ολυμπιακός έκανε την υπέρβαση. Τον βοήθησε, βέβαια, ο αντίπαλος, του έστρωσε χαλί, αλλά και ο ίδιος ο Ολυμπιακός είδε την πόρτα ανοικτή στην κρεβατοκάμαρα και μπούκαρε μέσα. Μέτρησε και το προσωπικό γαμώτο.

Υπάρχουν και όρια στην πτώση. Μια νέα αποτυχία του Ολυμπιακού δεν είναι υπόθεση της ομάδος, έχει κόστος και στους ίδιους τους παίκτες.

Τελικά. Επειδή μιλάμε για ποδόσφαιρο. Επειδή λέμε ότι αυτό είναι το ποδόσφαιρο. Ο Ολυμπιακός άρπαξε νίκη και πρόκριση μεγάλη, αλλά (!!!) δεν εξαφάνισε το αγωνιστικό του πρόβλημα. Το 3-0 δεν «τελειώνει» την αγωνιστική κρίση του πρωταθλητή. Είπαμε. Μιλάμε για ποδόσφαιρο.