ΤΕΤΟΙΑ ΤΡΕΛΑ ΠΟΤΕ ΑΛΛΟΤΕ ΟΙ ΓΑΒΡΟΙ

Προσβλητικό πέρα για πέρα για τον οπαδό να πανηγυρίζει τη γκάφα της ομάδας του. Αυτό συνέβη με τον πιο κραυγαλέο τρόπο όταν γνωστοποιήθηκε ότι κάποιος Μιγκέλ Νικολάου υπέγραψε στον Ολυμπιακό κι όχι στον Παναθηναϊκό, ο οποίος επίσης διεκδικούσε τον εν λόγω Αργεντινό ποδοσφαιριστή. Ντροπή για τον γάβρο που χάρηκε μέχρι δακρύων για τη μεταγραφική φούσκα, ντροπή και για τον βαζέλο που τα 'βαψε μαύρα διότι έχασε το κελεπούρι.

Ο Νικολάου ήλθε στο αεροδρόμιο του Ελληνικού στις 5 Μαίου το 1972 με υποδοχή που ταίριαζε σε τροπαιούχο αρχιστράτηγο που προκάλεσε την οριστική ήττα των ναζί, αλλά δεν είχε πλέον μέλλον στο ποδόσφαιρο. Δεν συνέχισε την τερματισμένη καριέρα του στον Ολυμπιακό, ούτε και σ' άλλη ομάδα. Πέρα απ' αυτό, σαν άτομο ήταν πολύ σοβαρό, μετρημένο, συγκροτημένο και μαζί του χαιρόταν κανείς κάθε συζήτηση γύρω από το ποδόσφαιρο.

Μετά το πρώτο του παιχνίδι με τον Ολυμπιακό, σα σήμερα 9 Μαίου, το 1972, φιλικό με την αγγλική Λέστερ, ο Νικολάου είχε μια ακόμα ''τυπική'' συμμετοχή, φιλικό επίσης με αγγλική ομάδα, αν δεν κάνω λάθος με την Ίπσουϊτς στο Καραϊσκάκη, όπου συνέβη το εξής απρόοπτο: Ο Νικολάου επιχειρεί σουτ έξω από την περιοχή, η μπάλα κοντράρει σε κοντινό πόδι αντιπάλου και ξεφουσκώνοντας άρχισε να παίρνει κατακόρυφα ύψος με πολύ φάλτσο. Την επομένη το Φως, η οπαδική εφημερίδα των γάβρων έδειξε τον εντυπωσιαμό της που ο παικταράς κατάφερε με τη σουτάρα του να... σκάσει τη μπάλα.

Από την πεντάδα των λατινοαμερικανών που ήρθαν παράνομα ως... ομογενείς στον Ολυμπιακό έπιασαν μόνο οι δυο. Οι Ουρουγουανοί Μίλτον Βιέρα (1946) και Χούλιο Λοσάντα (1950). Σακατεμένος, όπως ο Νικολάου, είχε έρθει και ο τερματοφύλακας Αλμπέρτο Πολέτι, ο δε Αντόνιο Άλτσιμπαρ που τον παρουσίασαν με το όνομα... Αλχιβάρης, πέρασε και δεν ακούμπησε (συνέχισε χωρίς επιτυχία σε τούρκικη ομάδα, με το πραγματικό του όνομα κι όχι ως Έλλην ομογενής).

Επί του θέματος. Τελικά, τι είναι ο οπαδός; Να πιστεύει στο μεγαλείο της ομάδας του αλλά να νοιώθει υπερηφάνεια γιατί άγνωστος ποδοσφαιριστής, που δεν έχει ιδέα για την ομάδα του οπαδού και την χώρα του, επιλέγει τα λεφτά του δείνα προέδρου, όχι εκείνου της αντίπαλης ομάδας. Και ο οπαδός να πετάει στα σύννεφα όχι γιατί η ομάδα πήρε παίκτη αξίας, αλλά επειδή τον έκλεψε από την αντίπαλο.

Ποτέ άλλοτε ο κόσμος του Ολυμπιακού δεν ενθουσιάστηκε για μεταγραφή ποδοσφαιριστή όπως συνέβη με τον Αργεντινό Μιγκέλ Νικολάου. Μιλάμε για τρέλα. Για αμόκ πάθους δίχως όρια. Στη φώτο, ο Νικολάου με τη φανέλα του Ολυμπιακού.

Διαβάστε ακόμα:

ΠΟΙΟΙ ΞΕΦΤΥΛΙΖΟΝΤΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΜΕ ΤΗ... ΞΕΦΤΥΛΑ ΤΟΥΣ