ΕΝΑΣ ΜΠΑΚΑΛΟΓΑΤΟΣ “ΖΗΚΟΣ” ΣΤΟ ΧΑΡΛΕΜ

 

Άκουσα για πρώτη φορά το όνομά του πριν από 20 χρόνια. Μου έκανε εντύπωση όταν είδα τη φωτογραφία του. Άσχημος. Χοντρέλος. Ρε, τον μπαγάσα. Πώς έκανε τόσα λεφτά ένας τόσο κακάσχημος τύπος. Από το μηδέν, το μείον μηδέν ο άνθρωπος έγινε ένας αξιοσέβαστος αυτοδημιούργητος μπιλιοναίρ. Και όσο πλούτιζε τόσο εφάρμοζε τον εβραϊκό κανόνα, όχι τα λεφτά μας σε μια μπίζνα, δεν ξέρεις τι ζημιά θα πάθει ένας τομέας της οικονομίας.

Ο Τζων Κατσιματίδης, χοντρομούρης και χοντροσώματος, επανέφερε το όνομά του στην επικαιρότητα με την πρότασή του να αγοράσει το Hilton Αθηνών. Ελληνοαμερικάνος είναι, πιο σωστά Αμερικάνος που έχει γεννηθεί στην Ελλάδα, και επί της ουσίας τα λεφτά του δεν είναι ελληνικά. Αυτό μας ενδιαφέρει. Αν τελικά πουληθεί το Hilton και ο, τιδήποτε άλλο τα λεφτά να έλθουν απ' έξω. Όχι να γίνει η αγορά με λεφτά που βρίσκονται σε ελληνικές τράπεζες.

Μπίζνες κάνει ο 65χρονος Τζώνης Κατσιματίδης που έχει το ψώνιο και με την πολιτική. Γι' αυτό ο κάθε ρεπουμπλικάνος υποψήφιος πρόεδρος των ΗΠΑ τον έχει από κοντά. Είναι και φιλάνθρωπος ο Τζώνης, κάνει και φιλανθρωπίες, όμως στα νταραβέρια τα επιχειρηματικά είναι ωμός, σκληρός.

Πριν καν ανοίξει τα μάτια του, μηνών ακόμα ο ίδιος, οι γονείς του ξενητεύθηκαν στις ΗΠΑ. Ο Γιαννάκης μεγάλωσε σε φτωχογειτονιά του Χάρλεμ και το πρώτο χαρτζηλίκι δεν του το έδωσε χάρισμα ο φάδερ του, αλλά το κέρδισε πιτσιρικάς σαν μπακαλόγατος. Μόνον που δεν ήταν Ζήκος, ένας κινηματογραφικός Χατζηχρήστος.

Αγόρασε το μισό μπακάλικο της γειτονιάς του ο μπακαλόγατος και έγινε με τα χρόνια ιδιοκτήτης της πρώτης αλυσίδας μίνι-μάρκετ στις ΗΠΑ. Έριξε λεφτά στις κατασκευές, στα ακίνητα, στον τουρισμό, στις μεταφορές, όχι όλη η επιχειρηματική του δράση σ΄ένα καλάθι.

Να το καταλήξουμε. Του σφυρίξανε του Τζώνη του χοντρομπαλά και βοϊδοκεφάλα ότι η Ελλάδα της τρόικας και του μνημονίου κρύβει ευκαιρίες και όρμα, αφεντικό, να επενδύσεις στην πατρίδα την κατακαϋμένη. Θα δει ο Τζώνης. Θα ζυγίσει ο Τζώνης, πριν κάνει την κίνησή του. Η Ελλάδα βλέπει;

Κανονικά η Ελλάδα, δηλαδή η κυβέρνηση, όπως και η αντιπολίτευση, θα έπρεπε να είχαν αμολυθεί σε Αμερικές και Αυστραλίες, να ψαρέψουν επενδυτές στη χώρα της οικονομικής κρίσης. Αυτή θα ήταν η μαγκιά του Τσίπρα και των Σκουρλέτηδων. Να φλερτάρουν Κατσιμάτηδες, ας είναι και δεξιοί και σκεμπέδες.

Διαβάστε ακόμα:

Για την πατρίδα, ρε γαμώτο