ΟΥΤΕ ΟΙ ΑΓΝΟΙ ΑΕΚΤΖΗΔΕΣ ΕΣΩΣΑΝ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ

 

Με μπροστινό τον Ντέμη Νικολαϊδη, λατρεμένο διεθνή ποδοσφαιριστή των τσαμπουκαλεμένων οργανωμένων οπαδών της ΑΕΚ, και μια παρέα άφθαρτων και εξυγιαντών, όλοι τους επώνυμοι αεκτζήδες, αναλαμβάνουν τη χρεοκοπημένη οικονομικά ομάδα το καλοκαίρι του 2004. Πουτάνα Ελλάδα, δεν παίζεσαι με τίποτα.

Κάθε άλλο παρά λαμόγια οι εφοπλιστές και τα golden boys της αγοράς, που είναι πρόθυμοι να οδηγήσουν της ΑΕΚ στο δρόμο της ανάπτυξης, της αναγέννησης. Αρκεί το γαμημένο κράτος να δεχθεί να μπει η ΠΑΕ στις ευνοϊκές διατάξεις του άρθρου 44. Πολύ σωστά η δικαιοσύνη αρνείται να κάνει τη χάρη στην ΑΕΚ, προκειμένου αυτή να γλυτώσει χρέη που με δική της και μόνο ευθύνη είχε προκαλέσει στο δημόσιο και σε τρίτους.

Ο Ντέμης, ο αρχηγός, έντιμα και ξεκάθαρα τοποθετήθηκε: «Συνεχίζουμε όσο αντέξουμε. Αν η ΠΑΕ δεν μπει στο 44, τότε εγκαταλείπουμε. Βάλαμε 1,5 εκ. ευρώ, δεν έχουμε άλλα λεφτά». Πράγματι οι διάφοροι Νοτιάδες και Παπάδες σε πρώτο πλάνο, Κούληδες, Ρούληδες  και σία δεύτερο πλάνο, τσοντάρησαν ρεφενέ το ενάμισυ εκατομμύριο και στη συνέχεια σήκωσαν τα χέρια.

Τελικά, σα σήμερα 18 Νοεμβρίου, το 2004, επί Κωστάκη Καραμανλή πρωθυπουργού, σ' έξι μόλις μήνες από τότε που ανέλαβε η κυβέρνηση που παραμύθι φούρναρης ήθελε να …επανιδρύσει το κράτος, με εφετειακή απόφαση και χωρίς την παρουσία κρατικού εκπροσώπου(!), η ΑΕΚ μπαίνει στο άρθρο 44. Το σκάνδαλο! Και ποιο ήταν το αποτέλεσμα μετά από τρία χρόνια; Πουτάνα Ελλάδα δεν παίζεσαι με τίποτα.

Στα 3,5 χρόνια ο Ντέμης Νικολαϊδης εγκαταλείπει την ΑΕΚ  της οποίας το ταμείο ήταν περισσότερο... χειρουργημένο απ’ ό,τι πριν το άρθρο 44! Ευτυχώς, πουτάνα Ελλάδα, που σώθηκες, που υπάρχεις ακόμα λόγω τρόϊκας!!! Χωρίς το μνημόνιο, χωρίς την εξωτερική ''εποπτεία'' θα είχες ανατιναχθεί.

Η περίπτωση της ΑΕΚ, που της χαρίστηκαν τα χρέη και ξαναχρεοκόπησε, και υποβιβάστηκε με αεκτζήδικη και παρθένα διοίκηση, λέει πολλά. Κι όχι μόνον αυτό που συνέβη στην ΑΕΚ μας φτύνει κατάμουτρα το εξής: Υπάρχουμε ακόμα στην Ελλάδα διότι μας κωλοβίδωσαν με τα μνημόνια. Ευτυχώς! Ό,τι πέρναγε από το χέρι των φουκαράδων των δανειστών το έκαναν χάρη στα αντιλαϊκά μνημόνια. Αυτά, και μόνο αυτά επειδή λειτούργησαν, σε μεγάλο βαθμό, με συνέπεια, με υπευθυνότητα είναι που μας κράτησαν ζωντανούς.