ΣΚΥΛΟΣ ΕΙΝΑΙ, ΤΙ ΦΤΑΙΕΙ;

Γάβγιζε ο σκύλος διότι τον ενοχλούσε. Τον παρενοχλούσε κι αυτός σήκωσε το όπλο και την άναψε, πάρτον κάτω τον σκύλο. Συνέβη στο Βόλο κι όλοι τα έβαλαν με τον γείτονα που σκότωσε τον σκύλο. Με ποιον να τα βάλουν;

Όχι, βέβαια, με τον σκύλο. Ο μόνος που δεν φταίει είναι το ζώο. Ούτε είχε προσωπικά με τον γείτονα ούτε είχε πρόθεση να του τη σπάει με το γάβγισμα.

Να ξεκαθαρίσουμε πώς ό,τι έχουμε να πούμε δεν αφορά τη συγκεκριμένη δολοφονία, η οποία απλά μας δίνει την αφορμή να θίξουμε ένα στοιχειώδες, το πιο στοιχειώδες πολιτικό και πολιτιστικό που χαρακτηρίζει μια κοινωνία. Μιλάω πολιτικά, πολιτιστικά κι όχι ανθρώπινα, ανθρωπιστικά.

Δεν είμαστε δικαστήριο να καλέσουμε μάρτυρες, να ζητήσουμε την απολογία του κατηγορουμένου, ο οποίος ήδη τιμωρήθηκε, και να στήσουμε έναν εισαγγελέα να μας πει κι αυτός τη θέση της πολιτείας. Όλα θα τα κάνει μόνος του ο αποδυτηριάκιας, τον πρόεδρο της δίκης, την πολιτική αγωγή, και τον πολιτσμάνο στον προθάλαμο του δικαστηρίου, παρακαλώ ησυχία, παρακαλώ, και σβήστε τα τσιγάρα σας.

Έχουμε και λέμε, λοιπόν. Γαβγίζει ο σκύλος και ο κερατάς το παρακάνει. Δεν σταματάει να γαβγίζει. Ενοχλεί τον άλλονα. Και το πιο ενοχλητικό ξέρεις ποιο είναι; Όχι τόσο όταν γαβγίζει όσο γιατί, σκέπτεσαι εσύ ο ξένος, ο γείτονας, ότι γαβγίζει χωρίς λόγο. Όπως και να ‘χει είναι μαρτύριο να έχεις στα 10μέτρα, στα 30μ., ένα πράμα που σε κάνει πατήνι όλη ημέρα. Επειδή πράγματι υπάρχουν σκυλιά που δεν ησυχάζουν ποτέ.

Ο σκύλος δεν φταίει, όμως. Γιατί; Επειδή είναι σκύλος. Κάτι ακούει και γαβγίζει. Ένας άλλος σκύλος, που το «ακούει» κι αυτός αδιαφορεί. Δεν είσαι μαλάκας να τα βάλεις με τον σκύλο. Γιατί γαβγίζει, γιατί δεν γαβγίζει. Όπως δεν θα του πεις Μην κουνάς την ουρά σου, Κούνα το εργαλείο σου, για να δω πως αισθάνεσαι αυτή τη στιγμή.

Και είπαμε ότι το θέμα είναι πολιτικό. Και πολιτιστικό. Ακριβώς. Θέμα πολιτισμού είναι να μην ενοχλείς τον διπλανό, τον απέναντι, τόν όποιον άλλον. Όλο αυτό το έργο που λέγεται πολιτισμός αυτό ακριβώς επιδιώκει. ΜΗ ΜΕ ΕΝΟΧΛΕΙΣ. Αυτή είναι η αληθινή έννοια του πολιτισμού, το ουσιαστικό περιεχόμενο του πολιτισμού κι όχι η κοινωνία να γεννάει τέχνη, επιστήμη, γράμματα. Καλά κι άγια αυτά αλλά Άντε γαμήσου, κυρία κοινωνία, όταν μ’ έχεις απροστάτευτο απέναντι στον ενοχλητικό γείτονα. Μιλάω για τον γείτονα, για το δίποδο, όχι το τετράποδο.

Έχω γείτονα που βάζει μουσική, όχι μόνο σκυλάδικη, αλλά στο φουλ πανσιόν, σα να ζει σε ρεμπετάδικο. Μ’ ενοχλεί. Τι κάνω; Σπάω το πικ-απ του; Κλείνομαι στο σπίτι, βουλώνω πόρτες και παράθυρα για να μη ενοχλεί ο θόρυβος του γείτονα. Προσφεύγω στην αστυνομία κι ο νόμος δεν μου λύνει το πρόβλημα. Τι κάνω;

Σκότωσε τον σκύλο ο γείτονας. Γιατί δεν σκότωσε τον γείτονα; Έγκλημα κι αυτό, όμως βαρύτερο που σκότωσε αυτόν που δεν φταίει, δηλαδή τον σκύλο. Ο ένοχος είναι το αφεντικό του σκύλου που κρατούσε σπίτι ένα σκύλο και ενοχλούσε, όχι το σκυλί, ο ιδιοκτήτης του.

Διαβάστε ακόμα:

Αυτή είναι η χαμένη γενηά