Η ΡΟΥΦΙΑΝΙΑ ΣΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Ποιος μωρέ, ο Χριστόδουλος Ξηρός, ο περιβόητος τρομοκράτης, ο ορκισμένος κόντρα στο κράτος, ο λαϊκός αγωνιστής. Παραμύθια. Ο έτσι της πρώην 17 Νοέμβρη είναι ρουφιάνος.

Φοβερά πράγματα. Δέκα αριστεροί, ακροαριστεροί, πιο αριστεροί και από τον κάργα ακροαριστερό, μάλιστα της ένοπλης βίας Χριστόδουλο Ξηρό, με την υπογραφή τους στο διαδίχτυο τον βγάζουν χαφιέ και καταδότη.

Πριν συνεχίσω τη συγκεκριμένη περίπτωση, μια παρένθεση απαραιτήτως απαραίτητη. Σημειώνω ότι μέχρι σήμερα, στον ενάμισυ περίπου αιώνα του λεγόμενου κομουνιστικού κινήματος, δεν έχει εκδοθεί ένα βιβλίο, που θα μπορούσε να ονοματιστεί η Ρουφιανιά στην Αριστερά. Θα παθαίναμε πλάκα όλοι αν διαβάζαμε τις ασύλληπτες κατηγορίες που δικαιολογημένα και αδικαιολόγητα δέχθηκαν από το ίδιο το κόμμα πασίγνωστα και επιφανή στελέχη.

Φοβερά πράγματα. Ύποπτος ο Κάστρο για τον Τσε. Εκτός κομματικής γραμμής ο Τρότσκι, πράκτορας ο Πλουμίδης. Εχθρός του λαού ο Στάλιν. Κομουνιστές να παρακολουθούν κομουνιστές. Κομουνιστές να εκτελούν, να εξορίζουν άλλους κομουνιστές. Γιατί;

Είναι ο φόβος ότι ο έτσι θα μας καρφώσει. Επειδή γνωρίζουν πως δρα η αντίδραση, ο αντίπαλος. Είναι και η ιδεολογία. Βέβαια. Ο κομουνιστής είναι ιδεολόγος. Και επειδή υπάρχουν διαφορές στην ορθή ερμηνεία της ιδεολογίας πέφτει η καχυποψία. Η κατηγορία του αιρετικού. Του σεχταριστή. Τέτοια.

Τα παιδιά, λοιπόν, της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς “δίνουν” τον Χριστόδουλο Ξηρό μέχρι και “συνεργάτη” της ασφάλειας. Να ήταν μόνον αυτό; Τα χώνουν από πάνω στον μεγάλο αδελφό Ξηρό ότι είναι “γραφικός”, “παραληρηματικός”, με “κόμπλεξ εξουσιομανίας” και τέλος ότι το έπαιζε “μετεμψύχωση του Καραϊσκάκη”. “Με προδοτική ιστορία και ανίκανος να συντηρήσει ακόμα και τον εαυτό του ήταν ζήτημα ωρών να πέσει στα χέρια της αστυνομίας”.

Το ίδιο έργο που παίχθηκε στον Κορυδαλλό από τα μέλη της “17 Νοέμβρη”. Ο ένας κατηγορούσε τον άλλον για ρουφιανιλίκια. Μελαγχολικό.

Διαβάστε ακόμα:

Προβλήματα υγείας προκαλεί το ΔΝΤ!