Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΚΑΙ Η ΑΝΟΗΣΙΑ ΤΟΥ ΙΚΑΡΟΥ

Εντυπωσιάστηκε ο Χρήστος Φράγκος στο πανηγύρι ανήμερα της Παναγίας στη Λαγκάδα της Ικαρίας. Νέα παιδιά με στεφάνια στο κεφάλι, εκατοντάδες (!), όλοι μαζί χόρευαν και χάριζαν εικόνες αξέχαστες σε χιλιάδες(!) ντόπιους και τουρίστες. Αυτό το ειδωλολατρικό και παγανιστικό θέαμα που βλέπεις, είπα στον Χρήστο, δεν έχει καμία σχέση με Παναγία και χριστιανισμό. Και, βέβαια, έχει ηλικία που δύσκολα να την προσδιορίσεις στο βάθος του χρόνου. Πολύ περισσότερο από 2.000 χρόνια, μέχρι και 9.000 χρόνια.

Πανηγύρια σ’ όλη την Ελλάδα το δεκαπενταύγουστο, σα σήμερα. Φοβερό. Για την Κοίμηση της Θεοτόκου. Για το θάνατο της μάνας του Χριστού, δηλαδή. Περίεργο. Να πανηγυρίζει, να διασκεδάζει ο χριστιανός επειδή πέθανε στα 59 της χρόνια η Μύριαμ, το εβραϊκό της όνομα της αγίας μητέρας.

Η Εκκλησία γιορτάζει στις 25 Μαρτίου τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και σ’ αυτή την ημέρα καθιερώθηκε ιστορικά η πρώτη εθνική μας εορτή, λόγω της Επανάστασης του 1821. Και τη σύλληψη του Χριστού που την υπολογίζουν στις 8 Σεπτεμβρίου. Όπως επίσης η Εκκλησία γιορτάζει τα γενέθλια της Παναγίας στις 9 Δεκεμβρίου. Οι χριστιανοί έχουν αποφασίσει να κάνουν τα πανηγύρια στο όνομα της Παναγίας τον Αύγουστο, διότι αυτή την εποχή τους βολεύει, την περίοδο των καλοκαιρινών διακοπών τους.

Όπως, άλλο περίεργο αυτό, στο νησι Ικαρία έδωσαν το όνομα του Ίκαρου. Δεν έκανε κάτι καλό, υποδειγματικό ο γιός του Δαίδαλου. Απεναντίας, το μαλακισμένο «φόρεσε» τα φτερά που έφτιαξε για τους δυο, ο πατέρας του και έγραψε στα παπάρια του τις συστάσεις του αρχιμάστορα Δαίδαλου να μην πετάει υψηλά σα να’ ναι μπόινγκ 330. Έλοιωσε από τον ήλιο το κερί στα φτερά και τσακίστηκε ο Ίκαρος στο πέλαγος που το είπαν Ικάριο.

Διαβάστε ακόμα:

Πόσο καλύτερος, πόσο χειρότερος έγινε ο κόσμος