ΤΟΝ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟ... ΜΕΤΑΝΟΙΩΣΟΥΝ

To παιδί δεν είναι στα καλά του. Αδιάφορο. Όταν, όμως, έχει δείξει, έχει καταδείξει, ότι είναι επικίνδυνος, τότε το έργο δεν είναι αδιάφορο.

Ο 26χρονος Γιαπωνέζος ήταν μια μετακινούμενη ωρολογιακή βόμβα. Ήθελε να σκοτώσει. Δεν κρατιόταν με τίποτα. Και το έλεγε! Και το έδειχνε. Και τη μανία του ειδικά σε άτομα με νοητική στέρηση, την είχε εξελίξει σε... προσωπική φιλοσοφία. Ότι οι άνθρωποι οι πνευματικά ανάπηροι δεν έχουν θέση στη ζωή. Ότι είναι λάθος εμείς οι νορμάλ, μέσα στους νορμάλ έβαζε και τον ίδιον, πρέπει να εξολοθρεύουμε τους αθεράπευτους που νοσηλεύονται σε ψυχιατρεία.

Με μαχαίρι σκότωσε 19 και τραυμάτισε περισσότερους, όσους πρόλαβε στο ίδρυμα που μπούκαρε. Ο ίδιος είχε δουλέψει ως υπάλληλος σε ψυχιατρείο για τρία χρόνια. Βίωσε από κοντά τον τύπο του συγκεκριμένου ασθενούς κι έβγαλε το συμπέρασμα του. Έστειλε επιστολή στον πρόεδρο της Βουλής της Ιαπωνίας: «Μπορώ να εξαφανίσω και τους 470 τρόφιμους του ψυχιατρείου».

Και μετά το φονικό, το μεγαλύτερο μεταπολεμικά στην Ιαπωνία, ο 26χρονος δεν έκρυβε την ικανοποίησή του. Με χαμόγελο είπε «Δεν μετανοιώνω». Δεν κατάλαβα. Περιμέναν να το... μετανοιώσει; Κι αν το «μετανοιώνει», άλλαζε κάτι; Θα αντιμετώπιζε μ' άλλα κριτήρια η κοινωνία τη σχιζοφρένεια του βλαμμένου;

Τον σκοτώνουν. Με μαχαίρι, με ψαλίδι, με μπαλτά, με σουβλί, με κατσαβίδι, με οτιδήποτε. Χωρίς να το μετανοιώσουν.

Διαβάστε ακόμα:

Ο Πάπας της πλάκας τι να μας πει