ΓΙΑ ΤΟ ΑΔΕΛΦΑΚΙ ΜΟΥ, ΡΕ ΓΑΜΩΤΟ!

Ο Μάικλ Τζάκσον δεν θα πεθάνει ποτέ. Εγγυημένο. Όπως δεν πεθαίνει η Μαίρυλιν Μονρώ. Περισσότερο από μισός αιώνας έχει περάσει που έχει φύγει και πάντα σκάει μια ιστορία πραγματική ή παραμυθένια γι' αυτήν. Γιατί;

Πουλάει η Μαίρυλιν Μονρώ. Περισσότερο από κάθε άλλη σταρ, πεθαμένη, ζωντανή. Πιθανόν το ίδιο να συμβεί με την Αντζελίνα Ζολί, όμως όχι αν πεθάνει στα 70 και 80 χρόνια της. Δεν πάει έτσι. Ο θάνατος αν δεν βρει κάποιον στα νιάτα σου, τότε ο πεθαμένος δεν είναι αθάνατος.

Τζαίημς Ντην. Κι αυτός πουλάει. Η συνταγή απαιτεί δυο βασικά πράγματα, το ένα γνωστό, το άλλο άγνωστο. Το πρώτο να πεθάνει κάποιος στα επάνω του, στις δόξες του, όσο το άστρο του ακόμα λάμπει. Το άλλο να κουβαλάει ένα μυστικιστικό και αδιευκρίνιστο μαγνητισμό.

Μια τέτοια φιγούρα είναι ο Μάϊκλ Τζάκσον. Πέθανε σα σήμερα 25 Ιουνίου, το 2009, και τα προσεχή 100 χρόνια θα προκαλεί το ενδιαφέρον ό,τι αφορά τη ζωή του. Σίγουρο. Όλο κάτι καινούργιο, ψεύτικο, αληθινό, φανταστικό, θα βγαίνει στον αέρα. Το τελευταίο ότι η αδελφούλα του σκεπτόταν να τον απαγάγει, να τον κλείσει σε ίδρυμα για να αποτοξινωθεί.

Διαβάστε ακόμα:

BILLY BO: ΩΡΑΙΟΣ, ΠΕΤΥΧΗΜΕΝΟΣ, ΑΤΥΧΟΣ