ΥΜΝΟΥΝ ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΤΟ ΕΦΤΥΣΑΝ

 

Δεν γλυτώνουμε. Και φέτος θα φάμε κατάμουτρα το αίσχος του εορτασμού του Πολυτεχνείου απ' αυτούς που κωλομπάρεψαν την εξέγερση των φοιτητών και την παίζουν πια σα μια σχολική παράτα. Το γράφω μια μέρα πριν, ότι το έργο είναι ΤΟ ξεβράκωμα. Αυτών που επιμένουν να... σώσουν την Ελλάδα. Δεν υπάρχει πια επάνω τους ούτε υποψία τσίπας. Και τίποτα απ’ όλα εκείνα που σαλιάριζαν μετά το 1974, αρχής γενομένης με την πτώση της δικτατορίας.

Όλοι αυτοί οι αντιστασιακοί, οι αντιχουντικοί, οι υμνητές του Πολυτεχνείου με τα ιδεώδη για μια Ελλάδα νέα, αυτοί και μόνο αυτοί είναι που έσπρωξαν την χώρα στο χάος. Η γενιά του Πολυτεχνείου. Η μεγαλύτερη ξεφτύλα της Ελλάδος από το 1821.

Όχι, δεν είμαι υπερβολικός. Ο γιορτασμός της επετείου του Πολυτεχνείου είναι η πιο άγρια, η πιο ελεεινή πρόκληση. Οι αντιαμερικανιστές, οι αντιευρωπαϊστές, οι αντικαπιταλιστές, οι αντιδεξιοί είναι εκείνοι που προκειμένου να παραμείνουν στο παιχνίδι, να κυκλοφορούν στην πιάτσα λαμογιάρουν σα σκουλήκια με τις ΗΠΑ,  με την Ευρωπαϊκή Ένωση, ό,τι τσιμπήσουν από την οικονομία της ελεύθερης αγοράς. Εκεί που έφτυναν.

Και τολμάνε να γιορτάζουν ακόμα και σήμερα το Πολυτεχνείο του 'Εξω από το ΝΑΤΟ και της 17ης Νοεμβρίου 1973, ποιοί; Οι αρνητές του. Αυτοί που το εμπορεύτηκαν πολιτικά και κομματικά. Και ως εξουσιαστές, τσιράκια πραγματικά της κυβερνητικής εξουσίας, απόδειξαν ότι στην πράξη δεν είχαν ουδεμία σχέση με τα κίνητρα και τα ιδεώδη του Πολυτεχνείου, που βάφτηκε στο αίμα από τη στρατιωτική εγκληματική οργάνωση της δικτατορίας.