ΣΕ ΑΛΛΗ ΓΗ ΓΕΝΝΙΟΜΑΣΤΕ, ΣΕ ΑΛΛΗ ΓΗ ΠΕΘΑΙΝΟΥΜΕ

Μιλάει ο αποδυτηριάκιας, ο δάσκαλος του νηπιαγωγείου. Μια φορά κι έναν καιρό, πριν 60 τόσα χρόνια, με βέργα στο χέρι, όχι για να κοπανάω τα πιτσιρίκια, αλλά να κάνω καλύτερα το μάθημα μ' όσα χρειαζόντουσαν να τους δείχνω στον μαυροπίνακα.

- Παιδιά, αυτό είναι ένα βουνό... Κι αυτό είναι ένα δάσος. Να, και μια λίμνη, παραπέρα μια ζούγκλα, να ένα δελφίνι στη θάλασσα, να μια αρκούδα, αυτό είναι πεύκο...

Μεγάλωσαν τα παιδιά του νηπιαγωγείου και μετά από 20 χρόνια περίπου με βρήκαν πάλι μπροστά τους, πάλι δίπλα σε πίνακα, καθηγητή πια του πανεπιστημίου.

- Παιδιά, σήμερα το μάθημά μας είναι τι έχει εξαφανιστεί από τη γη... Να, εδώ ήταν κάποτε ένα ποτάμι, βλέπουμε τα ίχνη του, είναι πια ένα... πρώην ποτάμι. Αυτή είναι μια πρώην πεδιάδα. Κι εδώ κάποτε ήταν ένα γεμάτο ζωή δάσος, σήμερα είναι ένα τέως δάσος.

Αμολύθηκε στον ανοιχτό ωκεανό κι είναι άγνωστο προς τα που θα κατευθυνθεί ένα τεράστιο, εκατομμυρίων τόννων παγόβουνο που αποκολλήθηκε από τις ακτές της Ανταρκτικής. Η ΝΑΣΑ μέσω δορυφόρου προς το παρόν παρακολουθεί το 33 χιλιομέτρων σε μήκος παγόβουνο, και πλάτος 20 χλμ., στο μέγεθος όσο το Λονδίνο.

Εκεί που βρίσκεται το παγόβουνο δεν κυκλοφορούν παπόρια, όμως κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει την πιθανότητα να μπουκάρει σε θάλασσα με ναυτική δραστηριότητα.

Η τελευταία τίγρης της Τασμανίας είναι το τελευταίο γνωστό ζώο που πέθανε σε συνθήκες αιχμαλωσίας το 1936. Μετά από 20 εκατομμύρια χρόνια διαβίωσης στον πλανήτη κηρύχθηκε οριστικά εξαφανισμένο το Λευκό Δελφίνι του ποταμού Γιανγκτζέ στην Κίνα.

Ένας Έλληνας κυνηγός πριν από 11 χρόνια με καραμπίνα σκότωσε στη λίμνη Κερκίνη μια νανόχηνα, το πιο σπάνιο είδος στον κόσμο. Ένας άλλος κυνηγός σκότωσε έναν ψαραετό της Γιάλοβας, μέσα στα όρια του καταφυγίου Άγριας Ζωής στον Έβρο, ένα σπάνιο προστατευόμενο αρπακτικό που για χρόνια ξεχειμώνιαζε στην περιοχή κι είχε εξελιχθεί σε “σύμβολό” της.

Είναι και οι κυνηγοί. Και οι ψαράδες με τα δίχτυα τους. Και βέβαια ο σύγχρονος τρόπος ζωής του ανθρώπου, που σακατεύει το φυσικό περιβάλλον.

Μας υποδέχεται μια άλλη Γη όταν ερχόμαστε στη ζωή. Κι εμείς μια άλλη Γη εγκαταλείπουμε όταν θα πεθάνουμε. Μετά τον άνθρωπο, καταδικασμένος να πεθάνει είναι και ο πλανήτης. Μόνο που τότε δεν θα υπάρχει εν ζωή, εκτός από τον αποδυτηριάκια, κανένα πιτσιρίκι για να τους πω δείχνοντας τον μαυροπίνακα...

- Αυτός είναι ο πρώην πλανήτης Γη.

Διαβάστε ακόμα:

ΜΥΚΟΝΟΣ, ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΣΗΜΕΡΑ Η... ΑΚΡΟΠΟΛΗ