Ο ΞΕΡΟΛΑΣ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΟΥΤΕ ΜΕ ΚΟΡΟΝΟΙΟ

Πότε θα επιστρέψουμε στην κανονικότητα; Το επικυρίαρχο ερώτημα των ημερών. Να μου επιτραπεί να δώσω την πλέον υπεύθυνη απάντηση:

- Ποτέ!

Ο κορονοϊός επόμενο να αλλάξει τη ζωή μας. Την καθημερινότητα μας. Και να τη βάλει σε κανόνες άγνωστους και απρόβλεπτους. Είναι πιο σκληρός από τον πιο απάνθρωπο δικτάτορα. Γιατί έχει να κάνει με θάνατο. Με εντατική σε νοσοκομείο. Σε μια περιπέτεια ζωής και θανάτου του καθένα και των δικών του ανθρώπων. Και πέφτουν τα σενάρια. Το Νο 1 προβλέπει αυτό, το Νο 2 το άλλο, το Νο 3 σε περίπτωση που τα πράγματα εξελιχθούν έτσι ή αλλοιώς, το Νο 4...

Ο άνθρωπος γεννήθηκε μ' αυτό το κουσούρι, να θέλει να ακούσει, να μάθει τι πρόκειται να γίνει αύριο. Να μην περιορίζεται στο σήμερα και να στήνει τη ζωή του με το τι παίζει σήμερα, και με τις δικές του δυνάμεις. Η αδυναμία του να βιώνει, να ζει το Τώρα από τη μια και από την άλλη να ελπίζει για κάτι καλύτερο, όμως έξω από τη δική του παρέμβαση, είναι η κατάρα του ανθρώπου. Κι αυτή την πνευματική αδυναμία του δίποδου, αυτήν την κατάρα του, αναλαμβάνουν να... εξορκίσουν οι τσαρλατάνοι, αλλά και οι πτυχιούχοι απατεώνες.

Πότε θα ξανάρθουμε στα ίσα μας; Μπα! Είμασταν ποτέ στα ίσα μας; Ευχαριστημένοι μ' αυτά που είχαμε, τέλος πάντων χωρίς να μας κλείνουν στο σπίτι; Μήπως είναι καλύτερα μέσα στο σπίτι κι όχι μέσα σε τρελάδικο, σε φυλακή, σε στρατόπεδο.

Οι ξερόλες θα μας πουν. Δεν ξέρουν, δεν μπορούν να ξέρουν, όμως λένε τα δικά τους. Γιατί το ακροατήριο ψοφάει να ακούσει το πότε θα... ελευθερωθούμε, θα απαλλαγούμε από τον κορονοϊό.

- Ποτέ!

Αυτή είναι η σωστή απάντηση, αφού σώνει και καλά θες να την ακούσεις. Υπάρχει, βέβαια, η ακόμα πιο σωστή απάντηση: ''Δεν ξέρω''. Είναι η απάντηση που κανείς δεν... θέλει να ακούσει.

Διαβάστε ακόμα:

ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ ΣΤΗΝ ΒΕΝΕΤΙΑ...