ΤΗ ΦΑΝΕΛΛΑ ΤΟΥ ΡΟΜΠΕΡΤ ΝΤΕ ΝΙΡΟ Ο ΝΤΙ ΚΑΠΡΙΟ

Γιατί οι περισσότεροι γάμοι αποτυγχάνουν; Επειδή αποδεικνύονται αταίριαστοι. Και κακώς μιλάμε για «περισσότερους» γάμους, το σωστό είναι να λες «όλοι σχεδόν» οι γάμοι είναι στο βρόντο. Άλλο ότι δεν χωρίζουν όλοι όσοι έχουν αποτύχει στο γάμο.

Δεν κατάλαβα. Τη βγάζεις απ’ έξω αυτή την αποτυχία; Τη γαμική αποτυχία. Του γάμου την αποτυχία. Δεν παντρεύεσαι για να μην μπορείς να συνεννοηθείς με την κυρία. Ούτε να τσακώνεσαι μαζύ της. Παντρεύεσαι για να έχεις μαζύ της μία καλή, γιατί όχι πολύ καλή, συντροφική και σεξουαλική ζωή.

Καταλήγω. Μεγάλη υπόθεση να βρεις τον άνθρωπό σου. Αν τον χρειάζεσαι, δηλαδή. Όταν δεν έχεις ανάγκη κάποιον, κάποιαν, τότε είναι που μιλάμε για την αποτυχία σου, αν ζευγαρώσεις.

Όλο αυτό ήταν πρόλογος για να φθάσω στο ζευγάρι Μάρτιν Σκοτσέζε και Λεονάρντο Ντι Κάπριο. Ζευγάρι, βέβαια. Το ζευγάρι. Καλλιτεχνικό, όχι συζυγικό, ούτε σεξουαλικό. Ζευγάρι, δηλαδή, όπου υπάρχουν πολύ μεγαλύτερες απαιτήσεις του ενός από τον άλλον, σε σύγκριση με δύο παντρεμένους.

Ο Μάρτιν Σκορτσέζε είναι ένας από τους δυο-τρεις δημιουργούς, όχι απλά σκηνοθέτες, που το σινεμά το πήγαν πολύ μπροστά. Ο άλλος είναι ο Φράνσις Φορντ Κόπολα.

Μιλάμε για ποιητές της βίας. Πολύ προχωρημένους κινηματογραφιστές.

Επί του θέματος. Είμαι ο Σκορτσέζε, αποτυχημένος ηθοποιός, και θέλω να κάνω κινηματογράφο. Χρειάζομαι το εργαλείο μου. Το πρώτο μου βιολί. Το βρήκα στο πρόσωπο του Ρόμπερτ Ντε Νίρο. Γύρισε μαζύ του οκτώ ταινίες. Ταινιάρες.

Ποντάρησε ο σκηνοθέτης πάνω στον Ντε Νίρο. Ο σκύλος ο Ρόμπερτ. Όλοι αυτοί έχουν ιταλική ρίζα. Σκορτσέζε, Κόπολα, Νίρο, Αλ Πατσίνο, όπως και Λεονάρντο Ντι Κάπριο. Εδώ είμαστε.

Ήταν ένας κωλοπαιδαράς ο Ντι Κάπριο στα πρώτα του βήματα. Ταλαντούχος, αλλά ασόβαρος. Γι’ αυτό το είχε ρίξει στις καταχρήσεις, στις ακρότητες από πιτσιρικάς, επειδή είχε γίνει όνομα.

Πλάκα κάνουμε; Δουλειά κάνουμε. Θα σου δώσω φανέλλα να παίξεις και να δείξεις τη δουλειά μου, εγώ ο Σκορτσέζε, και εκτός από την κλάση σου σαν ηθοποιός δεν θα είσαι σοβαρός σα χαρακτήρας; Πάρε δρόμο.

Μη λέμε πολλά. Ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο πήρε τη θέση του Ρόμπερτ Ντε Νίρο που έχει παραπουρέψει, γι’ αυτό απλά επαναλαμβάνει τον εαυτό του σε κάθε ταινία. Αν δεν είχε ωριμάσει σαν άτομο, όχι μόνον σαν ηθοποιός ο Λεονάρντο, δεν θα του έδινε φανέλλα ο Μάρτιν.