ΟΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΣΥΜΜΑΧΟΙ ΤΟΥ BULLYING

Γράφει ο Στήβεν Αβραμίδης

Να γελάσουμε κατ' αρχάς με την πλούσια ελληνική γλώσσα, που χρησιμοποιεί τον όρο bullying, αγγλιστί. Αφού λοιπόν γελάσουμε, μπορούμε άνετα να κουνήσουμε το κεφάλι και να ψάξουμε την δόκιμη ελληνική λέξη, που κανείς μέχρι τώρα δεν έχει ξεράσει. Και να πεις οτι κι αυτό το φαινόμενο είναι ξενόφερτο; Αυτο μπορείς να το πεις μόνο αν είσαι εξωγήινος. Όχι κι Έλληνας.

Διότι η Ελλάδα στηρίζεται στην εγωπαθητική στάση αυτής της κατάστασης. Αυτά δεν γίνονται στις νέες σειρές του στρατού; Αυτά δεν γίνονται σε κάθε νεοπροσλαμβανόμενο σε κάποιον φορέα; Αυτά δεν γίνονται στα σχολικά λεωφορεία; Να πω κι άλλα; Ειλικρινά δεν αξίζει. Αρκεί μόνο να γράψω το γνωστό μότο: Ο παλιός είναι αλλιώς, αλλά κι ο νέος είναι ωραίος. Ελπίζω να γίνεται αντιληπτό, ποιός ψελίζει το κάθε τμήμα της φράσης. Που αυτόματα γίνεται και δικαιολογία στον απόλυτο κανιβαλισμό της ανθρώπινης κοινωνίας. Της απόλυτης ψευτιάς και του προϊόντος των ενεργειών των αποτυχημένων, που χρονολογείται από την εποχή της κουφάλας των δένδρων.

Λες ο καλός κυνηγός να πήγε στον ανίκανο και να του πρότεινε ομαδική ανθρωπιστική πορεία; Λες το αρπαχτικό να πήγε στο πρόβατο και να του ζήτησε βοήθεια; Η ζέβρα στο λιοντάρι; Λες να έγινε έτσι; Εγώ λέω άλλα. Οτι βλέποντας ο τίποτας τον πραγματικό ισχυρό, του ζήτησε ανακωχή ή παύση πυρός ή να έρθω να σε βοηθάω σε εργασίες δευτερεύουσες για εσένα, με αντάλλαγμα το φαγητό που πετάς και που αντί να σαπίζει, άσε με να το τρώω εγώ. Μιλάω για προϊστορικά χρόνια.

Που φέρανε όμως και τα σημερινά. Οργανώθηκε ο αδύναμος κι έφτειαξε νόμους. Πρόχειρα μου έρχεται η κατάργηση της πολυγαμίας. Κι όλο αυτό το σύμπλεγμα ονομάσθηκε ανθρώπινη συμπεριφορά, κοινωνική αλληλεγγύη και πολιτισμός. Κι αρχίσαμε όλοι μαζί να τα ξύνουμε κι είπαμε να είμαστε κι ευχαριστημένοι κιόλας. Ναι να μην ξεχάσω. Χτίστηκε κι ο Παρθενώνας, με εκατομμύρια σκλάβους, με εκατομμύρια λεφτά κλεμμένα από τους συμμάχους του bullying και με τις εκατομμύρια παρθένες που πηδήχτηκαν εκεί μέσα. Όλα καλά;

Ε, βέβαια κι όλα καλά. Όπως καλές ήταν οι σταυροφορίες του Πάπα κι όπως καλοί ήταν κι οι παγκόσμιοι πόλεμοι των πολιτισμένων απέναντι σε όλους αυτούς που απλά διαφώνησαν για οτιδήποτε. Ρε βρήκαμε και το bullying τώρα που απλά είναι η μικρογραφία της κοινωνίας που υπάρχει από τότε που σκέφτηκε η Παναγία να μυρίσει τον κρίνο. Πόσο υποκριτική κατάσταση και πόσο επιφανειακό ενδιαφέρον επιδεικνύεται για την ουσία του καρκίνου σε σχέση με τα συμπτώματα του, που κινητοποιεί δήθεν τους πάντες.
Και βέβαια δεν ψάχνω να βρω το κουτί με τα σπίρτα ούτε βελόνες στα άχυρα. Απλά λέω οτι η ανθρώπινη ζωή είναι συνυφασμένη με την βία, το δίκαιο του ισχυρού και τον κανιβαλισμό που είναι ιδιαίτερα αναπτυγμένος στις παιδικές ηλικίες. Και τι δεν κάνουν τα σχολεία για να τον ξηλώσουν μέσα από την παιδική ψυχή; Και τι δεν κάνει η κοινωνία να απομακρυνθεί από την φύση! Βρε ακόμα και σήμερα, ακόμα νομοθετεί, και κάθε φορά βρίσκεται μπροστά σε καινούργια ανθρώπινα αδιέξοδα, καθαρά bullying, και τρέχει.

Τέτοια δεν είναι τα κωσταλέξια ή οι αιμομειξίες ή οι παιδοφιλίες ή οι σεξουαλικές παρενοχλήσεις σε χώρους εργασίας ή οι προσπάθειες φίμωσης ανεξάρτητων φωνών αν δεν εξυπηρετούν κάτι; Bullying δεν είναι οι αποκεφαλισμοί των αγαλμάτων στη Νομική ή τα γκράφιτι στο Πολυτεχνείο; Bullying δεν είναι όλοι μπράβοι και οι στρατοί με τους οποίους επιβάλουν την γνώμη τους οι δήθεν πλούσιοι; Bullying δεν είναι τα κατευθυνόμενα μέσα ενημέρωσης που διαμορφώνουν άποψη στο απλό πολίτη;

Και πέσανε όλοι από σύννεφα για το παιδί της Γαλακτοκομικής σχολής των Ιωαννίνων. Που πήγε άδικα σαφέσατα, από τα καψόνια των άντρακλων Κρητικών. Που αυτήν την στιγμή δεν με ενδιαφέρει αν είναι άντρακλες που έχουν μουστάκια ή κουβαλάνε σε βαφτίσια όπλα. Αυτό που με νοιάζει είναι οτι χάθηκε ένα αντράκι, που ουδέποτε κατάγγειλε την βία που υπέστη. Κι αυτό το παιδί ήταν άντρας με βάση τον κώδικα μου. Αυτοί που θεωρούν οτι μπορούν να υποστούν τα πάντα και να μην γίνουν καρφιά ή εκδικητές στους βασανιστές τους. Είχαμε μπόλικους τέτοιους απέναντι παλιά στην ΕΣΑ.

Αλλά γιατί πέσανε από τα σύννεφα οι συνταξιδιώτες της κοινωνίας; Γιατί στα σχολεία αλλάζουν οι γονείς σχολικά λεωφορεία στα παιδιά τους και γιατί στον στρατό όλοι θέλουν βύσματα; Γιατί στις δουλειές όλοι ψάχνουν προστασία από την ανώτατη διευθυντική δύναμη; Γιατί διορίζουν όλοι σε θέσεις κλειδιά, δικούς τους ανθρώπους; ΜΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ ΑΝΤΙΠΑΛΟ BULLYING. Που το βάλανε σε κάποια περιθωρειακή σχολή σαν μέγιστο σημείο έκπληξης, τι γινόταν εκεί μέσα που δεν γίνεται πουθενά αλλού. ΕΓΩ ΠΛΕΟΝ ΜΙΛΑΩ ΓΙΑ ΕΚΟΥΣΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΟΥΣΤΙΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΠΟΥΣΤΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ. Και φυσικά δουλειά δεν κάνεις με πούστη ποτέ, σκέψου νάναι και δυό μαζί. ΡΕ ΟΥΣΤ ΤΡΟΜΠΕΣ.

ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ σηκώθηκε στο blog του Στήβεν Αβραμίδη, το φως του φεγγαριού

Διαβάστε ακόμα:

Αίσχος, άφησαν ατιμώρητους τους καταληψίες