ΤΗΣ «ΣΧΟΛΗΣ ΤΗΣ ΑΛΗΤΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΡΑΝΟΜΙΑΣ»

Ο αγαπημένος μου. Δεν ανέβηκε ποτέ στο βάθρο, τρίτος ισάξιος και ισοϋψής δεν υπήρχε, και για χρόνια το χρυσό και το αργυρό μετάλλιο το έπαιρναν Αλ Πατσίνο και Ρόμπερ Ντε Νίρο. Ούτε έγινε ποτέ «ζεν πρεμιέ», δεν πέρασε τη φάση των Τζόνυ Ντεπ και του Μπρατ Πητ, Λεονάρντο ντι Κάπριο και Ματ Νταίημον! Όλοι τους παικταράδες αυτοί, ασυναγώνιστοι, με ταλέντο παραπάνω απ' αυτό που απαιτεί η βιομηχανία του σινεμά.

Με την πρώτη τον ξεχώρισα τον Χάρβεϋ Καϋτέλ, από τότε που έπαιζε δεύτερους ρόλους, σύντομες παρουσίες σε ταινίες που όμως άνοιγαν δρόμους στο Χόλυγουντ, κι αυτή ήταν η ευλογία του. Δύσκολο να μην τον προσέξεις. Μ' εκείνο το αινιγματικό ύφος, το σκοτεινό και μυστηριώδες, μια κινηματογραφική φιγούρα κάθε άλλο παρά βίντεοκλιπίστικη, που τόσο εύκολα παγώνει τις αισθήσεις σου.

Φτωχόπαιδο και εβραιόπουλο και από τους δύο γονείς του, μάνα ρουμάνικης καταγωγής, πατέρα πολωνικής. Μεγάλωσε σε γειτονιά του Μπρούκλιν αυτό το διαμάντι της ηθοποιίας. Αν δεν είχε καταταχθεί στο στρατό, έγινε πεζοναύτης, θα κατέληγε ρεμάλι. Από πιτσιρίκι είχε μπλεχτεί σε ψευτοσυμμορίες και «ήρωάς» του ήταν ο Τζαίημς Ντην, είδωλο της εποχής του, ένας σταρ πλαστικός, με καρτουνίστικη υποκριτική ''τέχνη'', αν τον συγκρίνεις με τα σημερινά θηρία.

Ο Χάρβεϋ Καϋτέλ ξεκίνησε μία προσωπική ζωή κονσέρβας. Για οκτώ χρόνια ήταν στενογράφος στα δικαστήρια. Όταν κατάφερε να γίνει δεκτός στο Ναό, στο Άctor's Studio, τότε ήρθε σ' επαφή με τον εαυτό του και πήρε θέση στην αφετηρία από την οποία προέκυψε η λαμπρή συνέχεια.

Ας το πούμε άλλη μία φορά ακόμα. Όλοι τους είναι παιδιά του Μάρλον Μπράντο. Αυτός τους δίδαξε. Ο τρόπος που έπαιζε το ιερό τέρας ήταν το φως, ήταν ο οδηγός στην επόμενη φουρνιά, στους Ντε Νίρο, Πατσίνο, Νίκολσον και σία.

Σα σήμερα, 13 Μαϊου, το 1939 γεννήθηκε ο Harvey Keitel, ηθοποιός πολλών καρατίων, που τον βλέπεις να παίζει στο σινεμά και δεν τον βαριέσαι ούτε στιγμή, ακόμα κι αν είναι αμίλητος, «μονότονος». Μια ματιά του σε στέλνει. Λοβοτομή στον θεατή κάνει. Τα βήματα της αλητείας και της παρανομίας στην παιδική ηλικία του βοήθησαν, είναι ολοφάνερο, να κάνει μια αληθινά «προσωπική» καριέρα στον κινηματογράφο. Αμέτρητες ταινίες. Σχεδόν άριστος σ' όλες το κωλόπαιδο.

Διαβάστε ακόμα:

Η θρυλική σταρ που δεν υπέγραφε αυτόγραφα