Ο ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΞΕΒΡΑΚΩΣΕ ΤΗΝ ΑΠΑΤΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ
06/07/2016
•
Μιλάς με τα γεγονότα. Τότε είσαι καθαρός και σωστός και πάνω απ' όλα τολμηρός. Δεν μ' ενδιαφέρουν, κύριε μαλάκα, οι απόψεις σου. Οι θέσεις σου. Οι ελπίδες σου. Οι φαντασιώσεις σου. Στο τραπέζι της συζήτησης σε δέχομαι για συνομιλητή μόνον αν παίξεις με τα γεγονότα. Ρίξε στη σακούλα μ' όλες τις άλλες μαλακίες τις ιδεολογίες, τις ανησυχίες, τις ευαισθησίες, όλα αυτά τα μπαρουφοειδή που ταλαιπωρούν την ανθρωπότητα.
Με αφορμή ότι γεννήθηκε σα σήμερα 6 Ιουλίου, το 1923, ο Βόυτσεκ Γιαρουζέλσκι θα πω με δυο κουβέντες το πως παίζει το αιώνιο παραμυθάκι, που βολεύει όλους. Θα αποφύγουμε να «μιλήσει» οτιδήποτε άλλο παρά μόνον τα φάκτα, τα γεγονότα.
Το 1981 ο Γιαρουζέλσκι, κόμικ φιγούρα από ταινία Δράκουλα, σκέτος βαμπίρ, γίνεται ο πρώτος Γραμματέας του κομουνιστικού κόμματος της Πολωνίας, με την επωνυμία «Ενωμένοι Εργάτες». Άρα αρχηγός του κράτους η σκατόφατσα, αφού είναι το πρώτο πιστόλι του κόμματος.
Στρατηγός από τα 33 του η ανέκαθεν νεκροκεφαλή με τα μαύρα γυαλιά στα πέτρινα μάτια του το Δεκέμβριο του 1981 επιβάλλει στρατιωτικό νόμο, για να αντιμετωπίσει το κόμμα του λαού, το κόμμα της εργατιάς με τα τανκ, το εργατικό συνδικάτο «Αλληλεγγύη». Κατά... σύμπτωση εκείνες τις ημέρες στη Βαρσοβία βρισκόταν ο Ρώσος διοικητής των δυνάμεων του αντι-ΝΑΤΟ, του " Συμφώνου της Βαρσοβίας" Βίκτωρ Κουλίκωφ.
Όλα τα πρώτα κεφάλια της «Αλληλεγγύης» συλλαμβάνονται και το συνδικάτο τίθεται εκτός νόμου, ενώ κλείνουν τα σύνορα της χώρας. Οι συλλήψεις συνεχίζονται, χιλιάδες(!) οργανωμένοι στην «Αλληλεγγύη» εκτοπίζονται και ο στρατός βαράει στο ψαχνό απεργούς σε ανθρακωρυχείο στο οποίο έχουν κάνει κατάληψη. Σε κάθε πόλη της δυτικής Ευρώπης γίνονται διαδηλώσεις για τις αγριότητες του καθεστώτος στην Πολωνία.
Συνεχίζουμε με τα γεγονότα, πάντα. Μέσα σε δυο χρόνια ψοφάει η τριανδρία που έκανε το κουμάντο στη Σοβιετική Ένωση, την προστάτιδα και καθοδηγήτρια δύναμη στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Λεοντίν Μπρέζνιεφ, Γιούρι Αντρόπωφ και Κονσταντίν Τσερνιένκο. Αναλαμβάνει το 1985 ο «μεταρρυθμιστής» σύντροφος Μιχαήλ Γκορμπατσώφ, στον οποίον βεβαίως λέει «Διατάξτε» ο Γιαρουζέλσκι.
Δεν τους έπαιρνε διαφορετικά, γι' αυτό λασκάρανε την καταπίεση, τόσο στη Ρωσία, όσο και σ' όλο το τόξο της σοβιετικής επιρροής. Το Δεκέμβριο του 1990 ο Γιαρουζέλσκι, όπως όλοι οι τοπάρχες στη χώρα τους υπόλογοι στην Σοβιετική Ένωση, αποχωρεί από την εξουσία και πρόεδρος, μάλιστα δημοκρατικά εκλεγμένος αναλαμβάνει ο ηγέτης της Αλληλεγγύης Λεχ Βαλέσα.
Το 1995, στη «δημοκρατική» πλέον κι όχι «κομουνιστική» Πολωνία, ο κόσμος είναι με το χουντικό τομάρι, τον Γιαρουζέλσκι(!) κι όχι με τον πρώην αντίπαλό του, τον κάργα αντιστασιακό, φιλεργατικό, φιλολαϊκό Βαλέσα, δηλαδή τον νέο αρχηγό του κράτους. Σύμφωνα με τα γκάλοπ ο λαός νοστάλγησε τον Γιαρουζέλσκι, αυτόν προσωπικά και δεν γουστάρει πλέον τον Βαλέσα.
Στην κηδεία του Γιαρουζέλσκι ήταν παρών και ο Βαλέσα. Δεν είναι αυτό το πιο φοβερό. Είπε ο άλλοτε αρχηγός της «Αλληλεγγύης» για τον δικτάτορα: «Κάποιοι του κομουνιστικού κόμματος δεν ήθελαν δημοκρατία. Άλλοι υπονόμευαν τη σοβιετική επικυριαρχία μέσα από το πολωνικό κόμμα. Δεν ξέρω πού να κατατάξω τον Γιαρουζέλσκι».
Αυτά είναι τα γεγονότα. Αφού τα παράθεσα, ας προχωρήσει στην ανάλυσή του ο αποδυτηριάκιας.
Δεν ήταν με το κάθαρμα τον Γιαρουζέλσκι ο κόσμος στα χρόνια της προεδρίας του Βαλέσα. Απλά με την προτίμησή του στο καθήκι εκδήλωνε την απογοήτευσή του για τον Βαλέσα. Κακώς, βέβαια. Ό,τι μπορούσε έκανε ο Βαλέσα. Ο κόσμος περίμενε περισσότερα, όμως. Έτσι συμβαίνει. Πάντα. Ο κόσμος θέλει περισσότερα, δικαιολογημένα και αδικαιολόγητα.
Και άμα είναι ευχαριστημένος ο κόσμος, τότε στα παπάρια του αν οι παραμύθηδες που το παίζουν εξουσία λέγονται κομουνιστές, καπιταλιστές, φιλελεύθεροι, αν λένε ότι κάνουν σοσιαλισμό, εκδημοκρατισμό, όλες αυτές τις παπαριές. Ξεκάθαρα, απλά είναι τα Θέλω του κοσμάκη, στην πραγματικότητα τον ξεμπροστιάζουν ότι είναι απατεώνας αν τον αντιμετωπίζουν με...σταθερές αρχές, συγκεκριμένες ιδέες και έτοιμο να...αγωνιστεί για τα υψηλά πανανθρώπινα ιδανικά.
Επί Γιαρουζέλσκι 700.000 Πολωνοί ξενητεύθηκαν. Πώς να ζούσαν σ' ένα...λαϊκό καθεστώς που δεν έκανε καλύτερη τη ζωή του λαού.
Άγνωστο αν ήταν πράγματι κομουνιστής ο Γιαρουζέλσκι. Στην Πολωνία γεννήθηκε ο άνθρωπος, δεν θα είχε τύχη αν δεν πήγαινε πάσο ττην τότε κρατική εξουσία. Ήταν ή δεν ήταν ιδεολόγος αριστερός. Το σίγουρο είναι πως δεν είχε επιλογή και, βέβαια, δεν θα ανερχόταν στην ιεραρχία αν δεν το έπαιζε κρατιστής.
Αλήθεια, οι κομουνιστές που γίνονται κατάσταση σε μια χώρα πόσα χρόνια χρειάζονται για να δείξουν ότι είναι καλύτερα μαζί τους κι όχι με καθεστώς ελεύθερης οικονομίας. Διακόσα χρόνια. Επτακόσα. Χίλια τρακόσα. Πόσα;
Κάτι άσχετο. Ένα χρόνο πριν πεθάνει ο Γιαρουζέλσκι, δηλαδή στα 90 του, η γυναίκα του τον κατήγγειλε δημόσια ότι έκανε σεξ, και κάθε μέρα την έβγαζε κανά δίωρο στο κρεβάτι και χαμουρευότανε με την 50αρα οικιακή βοηθό του ζευγαριού.
Διαβάστε ακόμα: