ΝΑ ΦΟΒΑΣΑΙ ΤΟΥΣ ΠΡΟΦΗΤΕΣ...

Αν δεχθείς ότι η ζωή ενός ανθρώπου έχει αξία, επειδή κάτι έχει να σου πει, βέβαια επειδή εσύ είσαι ικανός να εισπράξεις απ' αυτόν, τότε θα συμφωνήσεις μαζί μου στη θεωρία μου για τον ''αόρατο τοίχο''. Μια κουβέντα, μια ενέργεια κάποιου αξιόλογου, αξιοπρόσεκτου ατόμου μοιάζει με τούβλο άυλο, άπιαστο στο χέρι βέβαια, που τοποθετείται κι αυτό στον αόρατο τοίχο που έχουν ''κτίσει'' με τις σκέψεις τους στοχαστές και φιλόσοφοι, όλους όσους συναντάς στην πίσω πλευρά της σελήνης.

Οι αράδες με αφορμή ότι σα σήμερα 19 Φεβρουαρίου, το 2016, πέθανε ο Ουμπέρτο Έκο. Τον θαυμάζω. Για τη δουλειά του. Και πέρα απ' αυτά που είπε, ζήλευα το γράψιμο του. Τεχνίτης του λόγου. Είχε το χάρισμα. Τον διαβάζεις και δικαιολογείς την ύπαρξη της γραφής. Αξίζει το κείμενό του, όχι μόνον για το περιεχόμενό του, κυρίως για τη δύναμή του. Ούτε μια λέξη περιττή.

Επανέρχομαι στη θεωρία μου για τον ''αόρατου τοίχο'' - με προεξοχές για να μπορείς να ανέβεις υψηλά. Ένα «τούβλο» σ' αυτόν τον σηκωμένο «τοίχο» είναι η ακόλουθη ατάκα του Ουμπέρτο Έκο.
«...Να φοβάσαι τους προφήτες κι αυτούς που είναι έτοιμοι να πεθάνουν για την αλήθεια, επειδή κατά κανόνα κάνουν κι άλλους να πεθάνουν μαζί τους, μερικές φορές πριν απ' αυτούς, άλλες φορές αντί γι' αυτούς».
Προσκυνώ.

Μία ακόμα κουβέντα του Ουμπέρτο Έκο:
«Οι ιστότοποι κοινωνικής δικτύωσης έδωσαν το δικαίωμα να μιλάνε σε λεγεώνες ηλιθίων που άλλοτε άνοιγαν το στόμα τους μόνο σε μπαρ, κι αφού είχαν πιει κανένα ποτήρι κρασί, χωρίς να βλάπτουν την κοινότητα. Τους αναγκάζαμε αμέσως να σωπάσουν, αλλά σήμερα έχουν το ίδιο δικαίωμα λόγου μ' ένα βραβείο Νόμπελ. Είναι η εισβολή των ηλιθίων».

Προσκυνώ.

Διαβάστε ακόμα:

Αυτοκτόνησε για να μην ξεθωριάσει