ΓΥΜΝΑ ΚΟΡΜΙΑ ΜΕ ΣΚΕΨΕΙΣ ΗΘΙΚΕΣ

Κάλλος. Η λέξη είναι τεράστια και κρατάει ακόμα σε πείσμα της επίθεσης που δέχεται διαχρονικά.

Κάλλος. Ουδεμία σχέση με το Καλός. Άλλο το όμορφος, εκείνος που έχει ωραία μορφή. Άλλο και το ωραίος. Κάλλος είναι κάτι πολύ πιο ακριβό, πλησιάζει το τέλειο, το θείο.

Η αρχαία Ελλάδα προσκύνησε το κάλλος. Το ανέδειξε. Όπως και το μέτρο. Το κυρίαρχο στοιχείο που διακρίνει τη σημερινή Ελλάδα, σε κάθε έκφρασή της, είναι η απουσία αισθητικής.

Αισθητική. Αυτό που «συνομιλεί» με τις αισθήσεις μας. Αυτό που ορίζει το κάλλος. Αυτό που ορίζεται από το κάλλος.

Τα είπαν «καλλιστεία». Να στήνονται νεαρά κορίτσια για να... διαγωνιστούν σε κάλλος, έστω σε ομορφιά, στην πραγματικότητα στα μπούτια τους, στα βυζιά και στον κώλο τους. Όπως τα καλλιστεία, από το κάλλος προέρχονται και οι λέξεις καλλονή, καλλυντικά, καλλωπίζω κ.α.

Σα σήμερα 19 Σεπτεμβρίου το 1888 έχει καταγραφεί ότι έγινε για πρώτη φορά «διαγωνισμός ομορφιάς». Συνέβη στην πόλη Σπα του Βελγίου και «νικήτρια» ήταν μια 18χρονη από την Γουατεμάλα. Κέρδισε 5.000 ελβετικά φράγκα και ένα... εξώφυλλο. Μια φωτογραφία της σε περιοδικό που έκανε θραύση.

Στην Ελλάδα τα πρώτα «καλλιστεία» διοργάνωσε η εφημερίδα ''Το Έθνος'' το 1925, μις Ελλάς η κυρία Ασπασία Καρατζά, η οποία μετά από τέσσερα χρόνια πήρε τη δεύτερη θέση στον διαγωνισμό Μις Ευρώπη.

Διαβάστε ακόμα:

Ο πούστικος ρόλος της Αγγλίας και το παπαδαριό