Ο ΒΙΚΙΓΚ, Ο ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ, Ο ΚΑΟΥΜΠΟΥΣ, Ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ

 

Άλλη εποχή, τότε που βλέπαμε σινεμά και δεν ξέραμε την τηλεόραση. Ο Μπάρτ Λάνκαστερ και ο Κέρκ Ντάγκλας, ο Γκάρυ Κούπερ και ο Ρόμπερτ Ταίηλορ δεν ήταν απλά ηθοποιοί. Ήταν τα «παλληκάρια» του έργου. Οι «ήρωες» του κινηματογράφου. Μπαίναμε στη σκοτεινή αίθουσα να δούμε ταινία με πιστολίδια, με μπουνίδια.

Να σου πω, ένα λόγο που θαρρώ μας κέρδιζαν οι χολυγουντιανοί αστέρες της λεγόμενης ''χρυσής εποχής''. Τα ονόματα τους. Κουβαλούσαν έναν ανδρισμό, μία δύναμη, ρε παιδί μου. Μπαρτ. Γκάρυ. Κερκ. Και τα επίθετά τους παρέπεμπαν στους αιώνες των ιπποτών. Λάγκαστερ. Ντάγκλας. Ειδικά αυτοί οι δύο ήταν οι αγαπημένοι. Το «δίδυμο» της κορυφής. Μπαρτ Λάγκαστερ και Κερκ Ντάγκλας.

Σα σήμερα 9 Δεκεμβρίου, το 1916, πριν από 101 χρόνια, γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη ο Ισούρ Ντανιέλοβιτς, γιος Εβραίων Λευκορώσων που στις ΗΠΑ άλλαξαν όνομα τους σε Ντέμσκι. Ούτε αυτό άρεσε στον Ισούρ, ο οποίος πριν καταταχθεί στο πολεμικό ναυτικό το 1941 έγινε Κερκ Ντάγκλας.

Πάμφτωχος ο πατέρας του .Ο ίδιος από πιτσιρικάς έκανε 42 δουλειές, πριν αποφασίσει να γίνει ηθοποιός, στο θέατρο. Στο σινεμά έγινε γνωστός από την πρώτη κιόλας ταινία του, στα 30 του χρόνια, με τίτλο «Αμαρτωλές Γυναίκες». Του ταίριαζαν οι ρόλοι σε καουμπόυκα φίλμ, κάποια αξέχαστα, εμβληματικά.

Ο Κερκ Ντάγκλας, σκληρό καρύδι και στην προσωπική του ζωή, αδίστακτος, άφιλος, συμφεροντολόγος και φιλόδοξος, έκανε μεγάλη καριέρα στο σινεμά. Όχι μόνον ως ηθοποιός, ως καλλιτέχνης, ήταν από τους πρώτους σταρ που ανοίχθηκαν σε παραγωγές, σε μπίζνες στον κινηματογράφο. Ίσως γι’ αυτό ήταν αντιπαθής και δεν πήρε ποτέ Όσκαρ, παρ’ ο,τι προτάθηκε τρεις φορές. Για να τον προλάβουν, πριν πεθάνει, το 1996, του έδωσαν Όσκαρ τιμητικό για τη συνολική προσφορά του στην έβδομη τέχνη.

Η πιτσιρικαρία μετά τον πόλεμο στην Ελλάδα τον θυμάται στις ταινίες Βίκιγκς, Σπάρτακος, Οδύσσεια.

Ο Μάικλ Ντάγκλας, ο γιος, επίσης ηθοποιός και παραγωγός, τομάρι και αυτός όπως ο πατέρας του, είναι ο μεγαλύτερος από τους τέσσερις γιους που έκανε ο Κερκ σε δύο γάμους. Το 1996 έπαθε εγκεφαλικό, από τότε έχει δυσκολία στην ομιλία και χρειάζεται καθημερινή φροντίδα για να λειτουργήσει, να φάει, να περπατήσει. Στα 98 έκανε δημόσια εμφάνιση με αλογοουρά και μαύρα γυαλιά.

 

Διαβάστε ακόμα:

Δεν υπήρξε Μπραντ Πιτ στην Ελλάδα