Ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΗΘΟΠΟΙΟΣ
13/12/2017
•
Τι, αλήθεια, να ένοιωσε η τεράστια Κατίνα Παξινού όταν βρέθηκε στο καμαρίνι του μέγιστου Άγγλου ηθοποιού σερ Λώρενς Ολιβιέ. Ο κατ’ εξοχήν σαιξπηρικός Λώρενς Ολιβιέ, ο ιδεώδης στους αιώνες ερμηνευτής του Άμλετ, είχε στον προσωπικό του χώρο, στο σαιξπηρικό θέατρο «Ωλντ Βικ» του Λονδίνου, τη μάσκα του Αιμίλιου Βεάκη από τον «Βασιληά Λήρ» του Σαίξπηρ.
Τι να τα κάνει τα βραβεία και τις διακρίσεις που τις αρνήθηκε η γαμημένη Ελλάδα στον Βεάκη, όταν τον αναγνώριζε ένας κορυφαίος ομότεχνος του, ο Λώρενς Ολιβιέ. Σε έργο του Σαίξπηρ, μάλιστα.
Ο Αιμίλιος Βεάκης, πέθανε πάμφτωχος και ξεχασμένος στις 29 Ιουνίου το 1951. Στην κηδεία του η Κατίνα Παξινού είπε: «Είναι ο μεγαλύτερος ηθοποιός του τόπου μας. Ο μεγαλύτερος μέσα σε άνδρες και γυναίκες. Πόσα μάθαμε απ’ αυτόν τον μεγάλο δάσκαλο της τέχνης».
Γεννήθηκε σα σήμερα 13 Δεκεμβρίου στον Πειραιά ο ορφανός από γονείς Αιμίλιος Βεάκης, μάλλον ενωρίτερα από το 1884, χρονολογία που καταγράφεται. Το 1900, σίγουρα αυτό το έτος, δίνει εξετάσεις για τη Δραματική Σχολή του Βασιλικού Θεάτρου και από τον επόμενο κιόλας χρόνο ανεβαίνει στο σανίδι ως επαγγελματίας ηθοποιός.
«Ο πιο πλούσιος υποκριτικά ηθοποιός που γνώρισε το ελληνικό θέατρο από την ύπαρξή του», δηλαδή από τα μέσα του 19ου αιώνα, είναι ο Αιμίλιος Βεάκης, είπε ο Γιώργος Παππάς, ηθοποιός- θεσμός στην εποχή του. Ο συγγραφέας Διονύσης Ρώμας είπε: «Το πιο αποτελεσματικό όπλο του Βεάκη είναι η χαλκόχρυση φωνή του».
Κομουνιστής ο Αιμίλιος Βεάκης. Οργανωμένος. Στην αντίσταση κατά των Γερμανών και μετά τα Δεκεμβριανά έφυγε στο βουνό με τον ΕΛΑΣ. Όταν επέστρεψε, το 1947, ήταν επόμενο να γίνει μαρτύριο η ζωή του. Διώξεις ασταμάτητες.
Στρατεύθηκε το 1912 ο ηθοποιός και μέχρι το 1914 έλαβε μέρος στον ελληνοτουρκικό πόλεμο.
Ο συγγραφέας Άγγελος Τερζάκης είπε: «Ο Βεάκης χειριζόταν με άπειρη δεξιοτεχνία όλα τα είδη του δραματικού θεάτρου δίχως εξαίρεση. Σπάνια ιδιοφυία προικισμένη με όλα τα εφόδια περιεχόμενου και μορφής που μπορεί ποτέ να συμπέσουν σε ένα και το ίδιο πρόσωπο. Στέκεται μορφή μυθική στο καλλιτεχνικό μας πάνθεον».
Διαβάστε ακόμα: