ΕΡΩΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΚΑΡΓΑ ΑΡΣΕΝΙΚΟΣ

Λεβεντόπαιδο ο Θανάσης, γεμάτο ομορφιά, υγεία και ερωτισμό. Τον είδε μέσα στο μοναστήρι ο Τούρκος και γυάλισε το μάτι του. Ο πόθος για τον δόκιμο 17χρονο μοναχό τον αναστάτωσε και ο εκπρόσωπος της εξουσίας του κατακτητή ένοιωθε ήδη αδυναμία να ελέγξει τον εαυτό του. Και να μη σεβαστεί τη στρατιωτική του ιδιότητα, μάλιστα σε χώρο ιερό, όπως είναι η μονή.

Οι οθωμανοί αναγνώριζαν τη θρησκευτική ελευθερία των ραγιάδων, το τελευταίο που τους απασχολούσε ήταν να τους αλλάξουν από χριστιανούς, να τους κάνουν μωαμεθανούς. Ο Τούρκος αρχιτζοχανταραίος μπήκε στο μοναστήρι από την υποψία μήπως κρυβόντουσαν εκεί μέσα τίποτα κλέφτες κι αρματωλοί. Ο ηγούμενος έδωσε εντολή να κεράσουν μια κούπα κρασί τον επισκέπτη.

Μπροστά στον Τούρκο εμφανίστηκε ο Θανάσης Μασαβέτας, που έγινε γνωστός ως Αθανάσιος Διάκος, μ' ένα κανάτι μοναστηριακό κρασί. Ήπιε, ξανάπιε, ξανάπιε ο αγάς και βλέποντας τον Θανάση δεν άντεξε άλλο, του όρμησε. Ήταν το λάθος της ζωής του. Το ελληνόπουλο του 'κοψε το λαρύγγι και την ίδια στιγμή η ελληνική επανάσταση κέρδισε ένα φανατικό αγωνιστή, μία από τις πλέον ρομαντικές φυσιογνωμίες του 1821.

“Για δες καιρό που διάλεξε
ο χάρος να με πάρει
τώρα που ανθίζουν τα κλαριά
και βγάζει η γη χορτάρι”

Λέγεται ότι αυτό μοιρολόγησε ο Αθανάσιος Διάκος, στην ηλικία του Χριστού, στα 33 του χρόνια, λίγο πριν τον τελειώσουν οι οθωμανοί με θάνατο μαρτυρικό.

Μάχη της Αλαμάνας. Συλλαμβάνεται ο Διάκος και οι οχτροί, όπως συνήθιζαν, αρχίζουν το παζάρι. Έλα μαζί μας, να χαρείς τα νειάτα σου, κι εμείς θα τιμήσουμε την αξία σου. Διαφορετικά, σε περιμένει το παλούκι.

Τον παλούκωσαν, όχι τον σούβλισαν, σα σήμερα 24 Απριλίου, το 1821. Θάνατος με ανασκολοπισμό. Σκόλοψ είναι ο πάσσαλος. Βασανιστικός θάνατος, εθιμικά κρατούσε από αρχαιοτάτων χρόνων.

Διαβάστε ακόμα:

Ο ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΓΑΠ ΜΕ ΣΤΡΟΣ ΚΑΝ ΠΡΙΝ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ