ΕΝΑΣ ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΕΡΩΤΑΣ ΣΤΟΥΣ ΝΕΟΛΑΙΟΥΣ

Ένα μικρό σοκ. Εικοσάχρονος νέος, μπάνικος, καλοφτιαγμένος, μοντέρνος, έξυπνος, φοιτητής στο εξωτερικό, πάνω στην κουβέντα, του βγήκε αυθόρμητα;

- Δεν έχω διαβάσει ούτε ένα βιβλίο. Γιατί να το κάνω; Δεν μου 'ρχεται, δεν νομίζω πως το 'χω ανάγκη, ότι κάτι μου λείπει.

Οπωσδήποτε δεν του είπα ότι έχει πιαστεί κορόιδο, όταν αγνοεί έναν από τους έρωτες της ζωής. Λέω για το διάβασμα ενός μυθιστορήματος. Την απόλαυση ενός λογοτεχνικού έργου. Γιατί να σχολιάσω τη μαλακία του νέου; Η μαγκιά μου είναι να παρατηρώ τι γίνεται γύρω μου, όχι να παριστάνω τον δάσκαλο ζωής. Στο φινάλε, ρωτάς αν ο άλλος θέλει να πηδήξει ένα μανούλι, απόλυτα διαθέσιμο σε κάθε στάση, και όποια στιγμή της ημέρας το γουστάρει.

Αυτό είναι το διάβασμα. Μια συνουσία. Μια ηδονή. Μια ανάγκη. Ένας έρωτας. Διαβάζεις τον τεράστιο συγγραφέα και παίρνεις τα πρώτα μαθήματα ζωής. Έρχεσαι σε επαφή με το τι παίζει στους αιώνες και τι βασανίζει τις ανθρώπινες σχέσεις.

Πέρα απ' αυτό. Είναι η ''γλυκειά ύπνωση'' που κερδίζει εκείνος που βυθίζεται, όσο διαρκεί η ανάγνωση ενός βιβλίου, στην ιστορία του, στους χαρακτήρες του. Το σώμα και το πνεύμα του αναγνώστη συναντιώνται και αρχίζουν να αποκτούν τις ισορροπίες τους.

Έχει γράψει κάποιος το αριστούργημα του κι εγώ θα του γυρίσω την πλάτη; Σα να με καλεί η θεά στο κρεβάτι της κι εγώ της λέω ''Κάνε μας τη χάρη, κυρά μου, δεν έχω χρόνο για σένα, τώρα τη βγάζω με τη μαλακία μου, το μαλακιστήρι μου... ''.

Διαβάστε ακόμα:

ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ ΣΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΜΕ ΤΙΣ ΕΥΛΟΓΙΕΣ ΤΟΥ... ΔΙΑ