ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ ΣΗΜΕΡΑ ΛΕΓΕΤΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΓΛΥΨΙΜΟ

Ο Παναθηναϊκός είναι μεγάλη ομάδα. Ποιος το λέει αυτό; Δημοσιογράφος. Παναθηναϊκάκιας δημοσιογράφος. Δεν το δέχομαι σα δημοσιογράφο κάποιον που θα πει ότι ο Ολυμπιακός έχει ψυχή, ότι είμαι περήφανος που είμαι ΑΕΚ, ότι ο ΠΑΟΚ έχει αρχές, ότι ο Άρης είναι ιδεολογία κι άλλα τέτοια χαζά. Μην τρελλαθούμε. Υποτίθεται ότι ο δημοσιογράφος είναι λειτούργημα. Δεν είναι σπάτουλα.
 
Η ΕΠΟ αρνήθηκε, λέει, να δώσει διαπίστευση για τον τελικό του κυπέλλου σε δημοσιογράφο παοκτσή. Σε δημοσιογράφο που πουλάει παοκτσηδισμό. Αποδυτηριάκια διαβάζεις. Που σημαίνει ότι δεν θα κρίνω την ΕΠΟ. Θα χάσουμε τη μπάλλα αν πούμε ότι καλώς, κακώς ενήργησε η ομοσπονδία στη συγκεκριμένη περίπτωση.

Εδώ συζητάμε για ένα φαινόμενο βουτηγμένο στη χυδαιότητα. Δέχομαι να είσαι νεοδημοκράτης σα δημοσιογράφος, πολύ περισσότερο να κάνεις ρεπορτάζ ΝΔ, όμως όχι να μου παρουσιάζεις τα πράγματα όπως θα ήθελε το γραφείο τύπου του κόμματος. Αυτός δεν είναι δημοσιογράφος.

Άσε άλλους, κύριε δημοσιογράφε, εσύ που παριστάνεις τον δημοσιογράφο, να πουν ότι το ΠΑΣΟΚ ή, το ΚΚΕ, ο Ολυμπιακός ή, ο Παναθηναϊκός, έχουν συνέπεια, τιμιότητα, εθνική προσφορά, είναι με τον λαό. Όχι, δεν είναι αυτή η δουλειά σου.

Αυτό που συμβαίνει σήμερα στη δημοσιογραφία, πολιτική, ποδοσφαιρική, είναι το απόλυτο τέλμα. Δεν υπάρχει πληροφορία. Απαγορεύεται να δοθεί, αν ενοχλεί το κόμμα, τον πρόεδρο της ΠΑΕ. Δεν υπάρχει κριτική. Μόνο γλύψιμο.

Η πολιτική και πολιτιστική βούληση της πλειοψηφίας του κόσμου. Έτσι να θέλει τον δημοσιογράφο. Πώς, δηλαδή; Να μην είναι δημοσιογράφος.

Αλήθεια, ο δημοσιογράφος του ΠΑΟΚ που τα έχωσε στην ΕΠΟ το έκανε επειδή πράγματι η ομοσπονδία δεν λειτουργεί σωστά ή, για να πουλήσει παοκτσηδισμό.

Διαβάστε ακόμα:

Ενα κι ένα κάνουν όσο θέλω