ΟΣΚΑΡ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΤΕΛΕΤΗ ΤΩΝ ΟΣΚΑΡ

 

Το τελευταίο που μ' ενδιαφέρει είναι ποιος, ποιοι πήραν, ποιοί θα πάρουν τα Όσκαρ. Ποιος, ποιοι είναι οι ηττημένοι της μεγάλης βραδυάς. Δεν χάνεται ένα τέτοιο show, όπως είναι η τελετή των κινηματογραφικών βραβείων της αμερικάνικης Ακαδημίας του σινεμά. Ακριβώς. Είναι show. Επειδή κυριαρχεί, όπως σε μια ταινία, το συναίσθημα. Της νίκης, της χαράς, της απώλειας, της απογοήτευσης.

Αυτό είναι το μέγα ζητούμενο, το συναίσθημα. Να συγκινηθεί ο θεατής. Μόνο έτσι τον κερδίζεις. Το έργο να έχει ουσία, νόημα, περιεχόμενο, όμως όλα αυτά πάνε αδιάβαστα αν ο δημιουργός δεν πιάσει αιχμάλωτο τον θεατή, τον ακροατή, τον αναγνώστη κάνοντας τον να πονέσει, να χαρεί, να ταυτιστεί με το στόρυ.

Στη γιορτή των κινηματογραφικών βραβείων τι αξίζει να δεις στην οθόνη της τηλεόρασης. Τον ενθουσιασμό γι' αυτό ή εκείνο το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας στην άλφα ή βήτα κατηγορία Όσκαρ. Την απελπισία, το μπινελίκι που όμως δεν θα βγει από το στόμα και θα κρυφθεί κυριλάτα. Κι όλα αυτά σ' ένα επίπεδο ''κανονικού'' θεάματος, απρόβλεπτου και με δόσεις αυθορμητισμού, μάλιστα όταν στην πρώτη γραμμή εμφανίζονται πρόσωπα που τα έχουμε δει, τα έχουμε θαυμάσει σε ταινίες αξέχαστες.

Η μαστοριά της υψηλής τέχνης του show, υπόθεση ολότελα αμερικάνικη, αυτό είναι κάθε χρόνο η τελετή των Oscars. Μια εκδήλωση ολότελα επαγγελματική, όσο γίνεται προσχεδιασμένη, όμως κάθε στιγμή χρωματίζεται από τις αντιδράσεις των σταρ, των επαγγελματιών του σινεμά. Αυτών, δηλαδή, που η δουλειά τους είναι να ξέρουν πως θα σταθούν απέναντι στην κάμερα, απ' όποια γωνιά τους σημαδεύει.

Σ' αυτή τη νύχτα - θεσμό της κινηματογραφικής βιομηχανίας έχεις την ευκαιρία να κουσουμάρεις τους ηθοποιούς και έξω από τα στούντιο, μακριά από τους χώρους γυρισμάτων των ταινιών. Βλέπεις ταλαντούχους που είναι υποδείγματα επαγγελματιών, σκληρά εργαζόμενων, άσχετο αν αμείβονται με τερατώδη ποσά. Η εποχή όπου το Χόλυγουντ έκανε τα κέφια και ανεχόταν τις ιδιοτροπίες των σταρ ανήκει σε περασμένες δεκαετίες, όχι στο σήμερα.

Η αποψινή εκδήλωση βλέπεται και σε video, δεν χάνει τη γοητεία της, τη χάρη της αν κάποιος δεν την παρακολουθήσει ζωντανά.

 

Διαβάστε ακόμα:

Στο Λονδίνο γεννήθηκαν οι «μικρές αγγελίες»