ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΜΑΖΙΚΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΜΑΛΑΚΙΑΣ

Διαβάζεις κάτι που δεν σ' αρέσει. Καμιά αντίρρηση. Ακούς κάτι και το θεωρείς ανόητο, γελοίο. Επόμενο, διότι είσαι άτομο με άποψη. Ή αντίδραση σου παραπέμπει σε άτομο φυσιολογικό. Ισορροπημένο. Κάτι το γουστάρεις, κάτι να σε ανακατώνει. Γιατί, όμως, εκδηλώνεις τη διαφωνία σου, και το λέω απλά πως δεν είναι σωστό. Καθόλου φρόνιμο. Να βγάζεις θυμό για τη μαλακία του μαλάκα..

Μιλάμε για την αποθέωση της γελοιοποίησης της δημοκρατίας. Της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών κι άλλες τέτοιες παπαριές. Αυτό είναι το φαινόμενο ''της ελεύθερης μαλακίας'', όπως έτσι χαρακτήρισε ο αποδυτηριάκιας την εμφάνιση της ελεύθερης ραδιοφωνίας, από τα τέλη της δεκαετίας του '80.

Αμολάει τη μαλακία του ο μαλάκας δημοσιογράφος από το ραδιόφωνο. Σε δημοκρατία έχουμε κι έχει ο δικός σου κάθε δικαίωμά να είναι μαλάκας. Δημοσίως και επισήμως, με την άδεια του εσουρού. Το αυτό, να είναι μαλάκες, όσοι τον ακούνε. Εσύ, που δεν είσαι μαλάκας, γιατί μπαίνεις στο παιχνίδι τους; Αυτή είναι η κουβέντα μας, αγαπητέ.

Άστους να ζούνε στον κόσμο της ομαδικής τους μαλακίας, όσοι κρατάνε μικρόφωνο και μαζί η πελατεία τους, οι ακροατές τους. Εσύ, ο μη μαλάκας, ο έχων άποψη, υγεία, ισορροπία, γιατί κάνεις και την προσωπική σου ...παρέμβαση, το δικό σου σχόλιό; Αντιληπτό πως δεν βγαίνει τίποτα να πας κόντρα σ' ένα γκέτο μαλακίας. Γιατί εκτίθεσαι, λοιπόν.

Εγώ θα σου πω γιατί. Επειδή είσαι καπετάν μαλάκας. Κι αν δεν σ' ενοχλεί που ο αποδυτηριάκιας σε συλλαμβάνει για καπετάν μαλάκα, για αρχιμαλάκα, τότε ψάξου. Αυτό θα είναι το καλύτερό σου.

Διαβάστε ακόμα:

ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΟ ΕΙΝΑΙ, ΟΧΙ ΚΗΔΕΙΟΧΑΡΤΟ