ΑΝΘ’ ΗΜΩΝ ΛΕΒΕΝΤΗΣ ΚΑΙ ΚΛΑΑΑΜΑ Η ΚΥΡΙΑ...

Γράφει ο Ισαάκ Διαμαντίδης

Ηχηρά ονόματα της πολιτικής μένουν εκτός Βουλής. Ένα συνηθέστατο φαινόμενο όχι μόνο της εποχής του μνημονίου, αλλά ανέκαθεν. Άγνωσται γαρ αι βουλαί των ψηφοφόρων. Πολλοί θα ρίξουν το βάρος της ατυχίας τους στο Λεβέντη και στους εννέα βουλευτές που εξέλεξε, άλλοι σε κακοδαιμονίες.

Οι ατυχήσαντες, τουλάχιστον όσοι εξ αυτών ξέρουν ιστορία θα ανατρέξουν στη φράση «ανθ’ ημών Γουλιμής» που τη χρησιμοποιούμε όταν θέλουμε να υποτιμήσουμε κάποιον, να τον υποβαθμίσουμε. Ειπώθηκε από τον Χαρίλαο Τρικούπη, τον Απρίλιο 1895, όταν δεν εκλέχθηκε ούτε βουλευτής και στη θέση του εκλέχθηκε, με διαφορά 4 ψήφων, ο Μιλτιάδης Γουλιμής.

Τότε ο μεγάλος πολιτικός διάλεξε την οδό της αυτοεξορίας και απεβίωσε τον επόμενο χρόνο στο Παρίσι. Ο γιατρός Γουλιμής, πάντως, δεν ήταν τυχαίο πρόσωπο. Ήταν απόγονος ηρωικών αρματολών και καπεταναίων που αγωνίστηκαν όχι μόνον κατά την Επανάσταση, αλλά και κατά τον 18ο αιώνα.

Λίγοι γνωρίζουν ότι ο Τρικούπης πολιτευόταν επί μακρά σειρά ετών στην περιφέρεια του Μεσολογγίου στον ίδιο συνδυασμό με τον επί σειρά ετών βουλευτή Γουλιμή, ο οποίος ήταν εξαιρετικά λαοφιλής στις ορεινές περιοχές της επαρχίας.

Παραμονές των εκλογών του 1895, ο Χαρίλαος Τρικούπης έβλεπε το ρεύμα που διαμορφωνόταν εναντίον του. Εγκατέλειψε λοιπόν τον πολιτικό «σύντροφό» του Γουλιμή που είχε σταθεί πιστά δίπλα του και συνδέθηκε με τον αντίπαλό του Δεληγεώργη, νομίζοντας ότι έτσι εξασφαλίζει την εκλογή του.

Ερέθισε όμως με την απόφασή του αυτή τον συναισθηματικό λαό της επαρχίας Μεσολογγίου, τον απλό χωρικό, τον τσοπάνη, τον ψαρά, οι οποίοι φρόντισαν να «μαυρίσουν» τον Τρικούπη, αφού τότε ακόμη η ψηφοφορία γινόταν με μαύρα και άσπρα σφαιρίδια.

Ποιοι αναγνωρίζουν τον εαυτό τους στο ρόλο αυτό του Τρικούπη;

Διαβάστε ακόμα:

Γιατί να μην μας τον σφυρίξει και ο Τσίπρας