ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΠΟΤΕ ΤΗΝ ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ!

Χάθηκε το κορίτσι. Απώλεια είναι αυτή που γράφει. Τι να το κάνει, ότι παραμένει συνεπής αγωνίστρια της αριστεράς! Μας τελείωσε όταν έφυγε, όταν την υποχρέωσαν να φύγει
από τον σύριζα. Κι εκτός κόμματος δεν υπάρχουν τα μεγαλεία και τα προεδριλίκια της Βουλής.

Ούτε βουλευτίνα η κυρία με το ύφος. Μιλάμε για το ύφος. Δεν υπάρχει δεύτερο. Το αφ' υψηλού. Εντελώς γαλαζοαίματο. Αυτοκρατορικό. Όπως εκείνο της Τζόαν Μπαέζ, αριστερής
καλλιτέχνιδας, τραγουδίστριας του λαού, όμως... κρατάμε αποστάσεις. Όχι και ποτέ ίσοι και όμοια με τον λαό.

Ξεφύγαμε. Μάλλον. Η κυρία Ζωή Κωνσταντοπούλου, λοιπόν, δηλώνει πάντα παρούσα, άλλο ότι περνάει σε πλάνο στο (σκοτεινό) βάθος κήπος. Εκείνη, όμως, δεν παραλείπει να
κάνει τις λεκτικές παρεμβάσεις της. Ασκεί, δηλαδή, το λειτούργημα του πολιτικού. Αυτό θα πει πολιτική, να μιλάω, να διαφωνώ, να διαμαρτύρομαι, να κάνω σαματά.

Η συντρόφισσα Ζωή τα έβαλε με την «Αυγή», την καθεστωτική σήμερα εφημερίδα. Το όργανο του κυβερνητικού, πιο σωστά του κρατικού σύριζα. Γιατί το γράψετε αυτό, έκανε την
κριτική της η πρώην συριζαία.

Για ποιο θέμα άσκησε κριτική στην Αυγή η κυρία Κωνσταντοπούλου; Ποιος ασχολείται.

Διαβάστε ακόμα:

Ισχύς του Τσίπρα η ανυπαρξία των αντιπάλων του