Ο ΡΕΜΑΛΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ

Πριν από ένα χρόνο. Στις 13 Οκτωβρίου σα σήμερα ξεκίνησε το Β' συνέδριο του Σύριζα. Και τι έγινε, λες; Αγκαλιές και φιλιά, ένας ενθουσιασμός επικράτησε. Υπουργοί και μέλη του κόμματος συμπεριφερόντουσαν λες κι είναι πετυχημένοι. Λες και έπιασαν τους στόχους τους με την ανάληψη των ευθυνών τους ως κυβέρνηση.

Ρωτάω τι είναι αυτό; Τι άλλο, λέω εγώ, παρά ρεμαλισμός. Τυχοδιωκτισμός. Αριβισμός. Τι να πω.

Ζήτησες να σε ψηφίσουν εσένα, διότι δεν πήγαινε άλλο τόσο φτώχεια στον Έλληνα. Όχι τόσοι φόροι και χαράτσια. Όχι άλλο μειώσεις στις συντάξεις. Και στους μισθούς. Γίνεσαι κυβέρνηση και η κατάσταση είναι χειρώτερη. Και από πάνω πανηγυρίζεις;

Συνέβη στο συριζαϊϊκο συνέδριο. Παραδέχτηκαν ότι και με τη δική τους κυβέρνηση δεν κτυπήθηκε η λιτότητα, κι όμως αυτοχαρακτηρίστηκαν πετυχημένοι.

Πριν χρόνια πολλά μου είχε συμβεί και δεν το ξεχνάω ποτέ. Ένας παλιόφιλος, όπως μου εξήγησε, βρέθηκε εκτός ορίων. Χρειάστηκε να του δανείσω ένα ποσό. Δεν ήταν σε θέση να το επιστρέψει στο χρόνο που είχε υποσχεθεί. Ξαναζήτησε νέα, δεύτερη βοήθεια. Ούτε πάλι ανταποκρίθηκε. Το χειρώτερο ήταν άλλο. Συμπεριφερόταν σα να μη χρωστούσε. Σα να ήμουν υποχρεωμένος να του δανείζω λεφτά.

Έτσι και με τους συριζαίους. Χαρούλες οι δικοί σου. Όχι απλά σα να μη συμβαίνει τίποτε, αλλά σχεδόν σα σωτήρες νοιώθουν. Ευτυχώς που ήρθαν αυτοί. Ευτυχώς δεν συνεχίζουν οι προηγούμενοι.

Διαβάστε ακόμα:

Ο Καμμένος ξευτύλισε την αριστεροσύνη του Τσίπρα