ΤΙ ΤΣΙΡΚΟ ΜΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ...
Οι κομματικές συνεργασίες στην Ελλάδα δεν έχουν καμιά σχέση με αυτές που γίνονται σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Το γεγονός ότι επί μήνες συζητούν στη Γερμανία ή στην Ολλανδία για τον σχηματισμό μιας κυβέρνησης συνεργασίας, σε αντίθεσή με την χώρα μας, που οι εταίροι συμφωνούν την βραδιά των εκλογών, κάτι σημαίνει.
Κι αυτό αποδεικνύεται στην πράξη με την άρνηση του κυβερνητικού εταίρου, των ανέλ, να ψηφίσει νομοσχέδια, που είναι εκ διαμέτρου αντίθετα με της απόψεις του, στα περί αυτά που λέμε πατρίς-θρησκεία-οικογένεια.
Αν στα μελλούμενα συνυπολογίσει κανείς την πρόθεση της σημερινής αντιπολίτευσης να αλλάξει τον εκλογικό νόμο, που ψήφισε η παρούσα συγκυβέρνηση, αν αναλάβει την διακυβέρνηση της χώρας, μετά από την επόμενη εκλογική αναμέτρηση, τότε αντιλαμβάνεται κανείς ότι θα έχουμε σε κάθε εκλογική αναμέτρηση, διαφορετικό εκλογικό σύστημα.
Αν δεν εκλεγεί το 2020 Πρόεδρος δημοκρατίας, θα έχουμε μια νέα αναμέτρηση με την απλή αναλογική, που μπορεί να ανατρέψει τα μέχρι τώρα δεδομένα, μια και το δεύτερο κόμμα θα μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση, συμμαχώντας με άλλους μικρότερους σχηματισμούς.
Όλα αυτά σε μια χώρα που έχει άμεση ανάγκη να βγει από το σπιράλ της κρίσης και το πρώτο που χρειάζεται, είναι η κυβερνητική σταθερότητα. Όταν ακούς υποψήφιο να λέει ότι θα συναινέσει αν εκλεγεί αρχηγός, μόνο στα πρόσωπα των Κ. Σημίτη ή Γ. Παπανδρέου (φώτο) για ΠτΔ, τότε αντιλαμβάνεται κανείς τι μας περιμένει και σε τι τσίρκο θα βρεθούμε λίαν συντόμως.
Με αυτή την έννοια το μέλλον προβλέπεται ζοφερό, αν η συγκυρία μας οδηγήσει σε πρόσωπα, που βλέπουν την πολιτική με αγκυλώσεις τέτοιου τύπου. Και είναι η ώρα να αναλογιστούμε τις ευθύνες, που όλοι έχουμε όταν βρισκόμαστε μπροστά στις κάλπες.
Όταν πιστέψαμε στα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα των αντιπάλων του Ελ. Βενιζέλου, που υποσχέθηκαν επιστροφή των στρατευμένων στα σπίτια τους από την Μικρά Ασία και έπραξαν το αντίθετο, επεκτείνοντας τον πόλεμο μέχρι τον Σαγγάριο με τα γνωστά οδυνηρά αποτελέσματα. Όταν πιστέψαμε τον Γ. Παπανδρέου που έλεγε ότι «λεφτά υπάρχουν» και αντί αυτών, βρεθήκαμε παγιδευμένοι στα μνημόνια. Κτέλος τον Α. Τσίπρα, που έταξε λαγούς με πετραχήλια και όταν ήρθε η ώρα του λογαριασμού υπεστήκαμε από τα capital controls μέχρι την βαριά υπερφορολόγηση, που διέλυσε κυριολεκτικά την μεσαία τάξη, τότε είμαστε άξιοι της τύχης μας διαχρονικά και ανώριμοι πολιτικά…
ΚΕΙΜΕΝΟ από τον Τάσο Παπαδόπουλο, πηγή κουρδιστό πορτοκάλι