ΚΙ ΕΓΩ ΕΧΩ ΠΑΕΙ ΣΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ...

«Αλέξανδρος είναι το όνομά του, όχι Αλέξης, να το γράψετε σωστά σας παρακαλώ». Αυτή ήταν η παράκληση του Βαγγέλη Γρηγορόπουλου όταν τον συναντήσαμε στο σπίτι του στην Καλλιθέα, το Δεκέμβριο του 2009, λίγες ημέρες πριν το μνημόσυνο ενός έτους. Ένας άνθρωπος καταρρακωμένος ψυχολογικά από το μεγαλύτερο πόνο που μπορεί να βιώσει ένας γονιός, το θάνατο του παιδιού του, αλλά και σφόδρα ενοχλημένος από τα σχόλια που ακολούθησαν, όπως «ο Αλέξανδρος είχε αποκλίνουσα συμπεριφορά», «ο Αλέξανδρος είχε σχέση με τον αντιεξουσιαστικό χώρο», «ο Αλέξανδρος σύχναζε στα Εξάρχεια». Σε εκείνη τη συνάντηση ήταν αποφασισμένος να απαντήσει σε όσα είχαν ειπωθεί για το παιδί του.

«Ο Αλέξανδρος δεν ήταν αντιεξουσιαστής. Το γεγονός ότι είχε πάει στα Εξάρχεια, δεν σημαίνει, ότι συναναστρεφόταν με άτομα του αντιεξουσιαστικού χώρου. Τι σχέση μπορεί να έχει ένα παιδί 15 χρόνων με τέτοια πράγματα. Και εγώ έχω πάει στα Εξάρχεια. Σημαίνει, ότι είμαι αντιεξουσιαστής;» είχε πει χαρακτηριστικά ο πατέρας του άτυχου 15χρονου, με τη φωνή του να ακούγεται με δυσκολία από τη συγκίνηση. Ο Αλέξανδρος, είχε συμπληρώσει, ήταν ένα παιδί με ήθος: «Ήταν ένα άψογο παιδί. Εμένα με σεβόταν απόλυτα. Θυμάμαι, όταν ερχόταν στο σπίτι με την αδελφή του την Αριέττα και τους μαγείρευα, περίμενε να κάτσω στο τραπέζι, για να ξεκινήσει να τρώει».

Η Αθήνα καιγόταν για ημέρες το Δεκέμβριο του 2008, μόλις έγινε γνωστό ότι ένας 15χρονος έπεσε νεκρός από πυρά αστυνομικού. Ένα χρόνο μετά, ο πατέρας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου είχε κάνει έκκληση να μην επαναληφθούν επεισόδια και καταστροφές. «Κάνω έκκληση σε όσους σκοπεύουν να δημιουργήσουν επεισόδια, να μην το κάνουν. Μακριά από εμένα τέτοιες αντιδράσεις. Παρεκτροπές, βιαιότητες, βανδαλισμοί, ακόμη και τα υβριστικά συνθήματα, δεν συνάδουν με αυτή τη στιγμή. Δεν θέλω να ξαναδώ την Αθήνα να καίγεται, όπως έγινε πέρυσι. Με αυτόν τον τρόπο δεν τιμούν τη μνήμη του παιδιού μου, αλλά την αμαυρώνουν. Ούτε ο Αλέξανδρος θα ήθελε να γίνουν επεισόδια», είχε πει χαρακτηριστικά ο Βαγγέλης Γρηγορόπουλος.

Έδειχνε προβληματισμένος με όσα γράφονταν τότε, για «καραβάνια αντιεξουσιαστών» που φτάνουν από όλη την Ευρώπη: «Με ανησυχούν αυτά που ακούω, ότι θα έλθουν αντιεξουσιαστές ακόμα και από το εξωτερικό, για να συμμετάσχουν στα επεισόδια και είμαι κατά αυτών των ανθρώπων, δεν θέλω να έχω καμία σχέση μαζί τους». Ωστόσο η έκκληση που είχε απευθύνει δεν εισακούστηκε, με την Αθήνα να παραδίδεται για ακόμη μία χρονιά, αλλά και τις επόμενες, στο έλεος των κουκουλοφόρων.

Παρά τον πόνο του για την απώλεια του γιου του, ο Βαγγέλης Γρηγορόπουλος δεν είπε ότι μία κουβέντα, δεν ψέλλισε ούτε ένα ανάθεμα για τους κατηγορούμενους αστυνομικούς. Μία στάση ήθους που είχε σχολιαστεί από όλες τις πλευρές της υπόθεσης. Ένας άνθρωπος που έδειχνε απόλυτη εμπιστοσύνη στην ελληνική δικαιοσύνη. Όμως δεν πρόλαβε να δει τον επίλογο. Χθες επρόκειτο να αρχίσει στο Μικτό Ορκωτό Εφετείο της Λαμίας η εκδίκαση της υπόθεσης. Ωστόσο ο συνήγορος της οικογένειας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, ο συνήγορος Νίκος Κωνσταντόπουλος, κατέθεσε αίτημα αναβολής της δίκης, λόγω του θανάτου του Βαγγέλη Γρηγορόπουλου, ο οποίος έφυγε από τη ζωή στις 18 Οκτωβρίου 2016.
.............................................................

ΤΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ είχε δημοσιευτεί στο ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ την πρώτη Δεκεμβρίου 2016