ΦΕΥΓΟΥΝ ΟΙ ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΙ, ΦΕΥΓΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΤΡΟΙΚΑΝΟΙ

 

του Ανειδίκευτου Συνεργάτη

Σήμερα 6 Ιανουαρίου είναι η μέρα που φεύγουν οι Καλικάντζαροι, που τα χρόνια του μνημονίου κάποιοι τους βλέπουν και στα πρόσωπα των τροϊκανών. Αυτοί φεύγουν και δεν θα μας ξανάρθουν, αλλά θα 'ναι σα να μην έφυγαν. Εδώ είμαστε, μη λέμε παραμύθια για τους καλικατζαραίους..Και χωρίς μνημόνιο τίποτα δεν θα αλλάξει προς το καλύτερο. Είπαμε. Μη λέμε παραμύθια για τους καλικατζαραίους.

Τέλος πάντων, δικαιολογημένα γινόταν η ταύτιση Καλικατζάρων και Τροϊκανών, καθώς έχουν πολλά κοινά σημεία. Αμφότεροι είναι δαιμόνια. Οι πρώτοι με την κλασική έννοια του όρου και οι δεύτεροι με την έννοια ότι εισάγουν καινά δαιμόνια, όπως μειώσεις στις συντάξεις και στους μισθούς.

Οι Καλικάτζαροι εμφανίζονται κατά το δωδεκαήμερο 25 Δεκεμβρίου - 6 Ιανουαρίου και ξετρυπώνουν από τη γη για να πειράξουν τους ανθρώπους και να τους ανακατέψουν τα σπίτια, διότι είναι άτακτοι και τους αρέσουν τα παιχνίδια. Ένα 12ήμερο διαρκούσε συνήθως και η παραμονή στην Αθήνα των τροϊκανών που τους βάπτισαν ''Θεσμούς'', διότι με συριζανέλ καταργήθηκε ο... θεσμός της τρόικας. Της τριανδρίας των δανειστών που κι αυτή ανακατεύει τα σπίτια των ανθρώπων, και τη ζωή τους γενικότερα.

Οι καλικάντζαροι έρχονται την παραμονή των Χριστουγέννων. Στη Σκιάθο με πλοιάριο, στην Οινόη με χρυσή βάρκα, στην Ικαρία πάνω σε φλοιούς καρυδιών, σε κάθε περίπτωση από «τον κάτω κόσμο», τον Άδη. Οι ''Θεσμοί'' έρχονται αεροπορικώς από τις Βρυξέλλες, διαμένουν σε πολυτελή ξενοδοχεία όπου διαπραγματεύονται με τους Έλληνες αρμοδίους, αφού έχει απαγορευθεί η παρουσία τους στα υπουργεία.

Διακριτική και η ζωή των Καλικάντζαρων. Τα συνήθη μέρη που προτιμούν με την άφιξη τους είναι οι μύλοι, τα γεφύρια, τα ποτάμια και τα τρίστρατα, όπου παραμονεύουν τη νύκτα. Eξαφανίζονται με το τρίτο λάλημα του πετεινού.

Τα δαιμόνια έχουν και κρυφές δραστηριότητες. Οι Καλικάντζαροι στα έγκατα της γης, εκείi όπου διαμένουν πριονίζουν το δέντρο που κρατά τη γη (παραλλαγή του μυθικού Άτλαντα). Βγαίνουν δε στην επιφάνεια κοντά στο τέλος της εργασίας τους, από το φόβο μήπως τελικά η ετοιμόρροπη γη τους πλακώσει. Όπως ενεργούν και οι Θεσμοί, οργιάζουν στο παρασκήνιο με στόχο να περάσουν τα ''μέτρα'' που προτείνουν κάθε φορά.

Να, σύμφωνα με πασίγνωστη δοξασία, τι φωνάζουν οι Καλικάντζαροι - και οι ''Θεσμοί'' λέω εγώ - καθώς φεύγουν από τα μέρη μας:

«Φεύγετε να φεύγωμε
τι έρχεται ο τρελόπαπας
με την αγιαστούρα του
και με τη βρεχτούρα του.
Μας άγιασε, μας έβρεξε
και μας εκατέκαψε!».

Διαβάστε ακόμα:

Η ΔΕΗ ΜΑΣ ΤΗΝ... ΑΝΑΨΕ!