ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΤΟΥ ΑΠΡΙΛΙΑΝΟΥ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΟΣ

Όταν πρωτοδιάβασα τη νεώτερη Ιστορία της Ελλάδος, και ιδιαίτερα το κεφάλαιο 1821, δίχως υπερβολή, δεν πίστευα αυτά που ήταν γραμμένα στα βιβλία. Δεν μιλάω για τα σχολικά βιβλία κι όταν εγω βρισκόμουν σε ηλικία σχολική, όχι φοιτητική.

Όταν πήγα φαντάρος και βρέθηκα στην επαρχία, γνώρισα από κοντά, από πολύ κοντά την Ελλάδα του χωριού. Έπαθα την πλάκα μου. Γιατί; Σα να είχε γραφτεί χθες, σήμερα, το βιβλίο Η Ελλάδα του Όθωνα του Εντμόντ Αμπού. Ενός 26χρονου Γάλλου που δούλευε στη γαλλική πρεσβεία και γύρισε όλη την Ελλάδα σ’ ένα γαϊδούρι επάνω και έγραφε τις εντυπώσεις του από μια ευρωπαϊκή χώρα που είχε αιώνες απόσταση από τις άλλες χώρες της γηραιάς ηπείρου.

Για να μη ξεπερνάμε σα να μη συνέβησαν ποτέ κάποια γεγονότα που μας σημάδεψαν, και ξεδιάντροπα δείχνουν την ταυτότητα μας. Για να έχουμε την τόλμη να αντιμετωπίσουμε την αλήθεια, τη δική μας αλήθεια, ο αποδυτηριάκιας ξεκινάει μια μέρα ενωρίτερα το μνημόσυνο της Ελλάδος και των Ελλήνων.

Με την ευκαιρία του του πραξικοπήματος το 1967, κάθε χρόνο εφημερίδες και κανάλια έτσι κι αλλοιώς αναφέρονται στην 21η Απριλίου. Πόσο, όμως, γνωρίζουν οι Έλληνες τι έγινε εκείνη την ημέρα και γιατί; Επαναφέρω ένα από τα σεντόνια του αποδυτηριάκια με τίτλο ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΟ ΤΡΙΟ ΣΤΟΥΤΖΕΣ, το οποίο θα αναρτηθεί στις 7 μ.μ.

Διαβάστε ακόμα:

ΠΟΡΝΗ Η ΠΑΤΡΙΔΑ, ΜΑΣΤΡΩΠΟΣ Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ