ΧΡΙΣΤΟΣ, Ο ΣΟΥΠΕΡ ΣΤΑΡ ΤΗΣ ΑΣΩΤΕΙΑΣ

 

Δεν υπάρχει σελίδα του ημερολογίου χωρίς να αφιερώνεται σε κάποιον, άγιος είναι αυτός, οσιομάρτυρας, κάποιος περίεργος, τέλος πάντων. Η σημερινή αφιερώνεται στον Άσωτο. Δεν πρόκειται για ημιάγιο, ούτε καν για παπά, καλόγερο και ιεροψάλτη. Είναι ο γίγαντας ο Άσωτος, που τους λέει, φόρα παρτίδα, Παρατάτε με, μαλάκες, με τις γκρίνιες σας για το τι κάνω. Μη μου τα ζαλίζετε, μη μου κολλάτε. Μπερδεύομαι εγώ στα δικά σας, γιατί εσείς θέλετε να σωθείτε με έναν σωτήρα;

Αυτός είναι ο Άσωτος, που σήμερα γιορτάζει. Έχει την τιμητική του, σύμφωνα με την εκκλησία. Γι’ αυτό τον μάγκα το ρεμάλι ο Χριστός έκανε την παραβολή του ''Ασώτου Υιού''. Να δείξει ότι στη ζωή υπάρχουν κι αυτοί, οι άσωτοι. Πώς δεν υπάρχει κόσμος σωτήριος, μόνον με υποψήφιους σώτους, με μέλλοντες σωτήρηδες. Και, ακόμα, να σου πει στο αυτί ο Ιησούς πως θα ήταν αφόρητη η ζωή χωρίς τους άσωτους. Πήρες πρέφα; Δεν έφτιαξε τη διδακτική παραβολή ο Χριστούλης, γι’ αυτή τη μαλακία που λένε, ότι πρέπει να είμαστε ελεήμονες και στους ρέμπελους τους άσωτους, σ’ αυτούς που ξεφεύγουν από τον ίσιο δρόμο. Έτσι είναι. Άλλο είναι το νόημα της παραβολής, Πως δεν αξίζει να ζεις χωρίς ασωτείες.
Το παπαδαριό, όμως, λέει τα δικά του. Να αποδεχόμαστε και τα παλιόπαιδα, τα απολωλότα πρόβατα εν τη ελεημοσύνη μας και εν τη καλοσύνη, όταν την κοπανάνε από το κοπάδι και δεν ακολουθούν τας εντολάς και τας συμβολάς. Οι παπάδες, δηλαδή, δίνουν τις δικές τους ερμηνείες, αυτές που τους συμφέρουν. Τι λέει ο αποδυτηριάκιας; Σωτήρης είναι ο Άσωτος! Αλήθεια, πως θα ήντουσαν όλοι οι σεσωσμένοι, όλοι οι Σωτήρηδες, χωρίς άσωτους;
Κλασικοί άσωτοι ήταν όλες οι κεντρικές φιγούρες της Ιστορίας, η οποία σνομπάρει εντελώς τον τίποτα, το προβατοειδές εντός του κοπαδιού και υποκλίνεται σ’ αυτόν που δεν κάθεται φρόνιμα. Τον ανήσυχο στην τέχνη και το εμπόριο, στην έρευνα και παντού. Δεν γαμιέται ο φουκαράς, ο οικογενειάρχης, ας πασχίζει να ταϊζει στόματα.

Μην τα πλαστογραφούμε όλα. Είχε τους σοβαρότατους λόγους του ο Τζήσας όταν έστησε την παραβολή, όχι βέβαια για τον ξενέρωτο υπάλληλο που κτυπάει κάρτα. Ήξερε τι έκανε ο Υιός του Θεού.

Μέγας φιλόσοφος ο Δημόκριτος. Γιατί έγινε μέγας, όμως; Επειδή ήταν άσωτος. Επειδή κατασπατάλησε την πατρική περιουσία. Στα παπάρια του τα βόδια, τα ελαιοτριβεία και τα μελίσσια, και τα φράγκα τα ατελείωτα του μπαμπά. Τα έφαγε όλα και από τα ταξίδια του πλούτισε σε γνώσεις και μας έδωσε ένα σπουδαίο θησαυρό γνώσεων. Χάρη στην αλήθεια του, την ασωτεία του, αποκτήσαμε τις βάσεις σ’ όλες τις επιστήμες. Θα το αγνοήσουμε αυτό και θα σταθούμε μόνο στο ότι ο Δημόκριτος κατάντησε μπατήρης γιατί σκόρπισε τα λεφτά του στις χαρτοπαιξίες και τις μπουρδελότσαρκες;

Το ίδιο οι Αριστοτέλης, Πλάτωνας, κι αυτοί με πατεράδες κονομημένους. Το ίδιο και ο Σωκράτης, άλλη αρχιτεμπέλα του κερατά, που δεν γούσταρε να δουλέψει, δεν πατούσε στο τσαγκαράδικο του φάδερ. Όλοι αυτοί περνούσανε τον κόσμο γύρω τους με το αξονικό μηχάνημα που υπήρχε στο κεφάλι τους. Τι θα κέρδιζε ο κόσμος αν ο Πλάτωνας τραβούσε ζόρι στα αμπέλια του παππού του; Αν δεν ήταν άσωτοι αυτά τα φωτισμένα μυαλά, τότε απλά θα είχαμε κερδίσει έναν ακόμα γεωργό, έναν ακόμα τσαγκάρη, έναν ακόμα ηλεκτρολόγο.

Οι καλόγεροι τι είναι; Οι σούπερ άσωτοι. Γιατί κλείνονται στα μοναστήρια; Για να μη γίνουν εφοριακοί, τραπεζικοί, δημόσιοι υπάλληλοι. Από ποιους νομίζετε ότι αναπτύχθηκε η γνώση; Όχι, βέβαια, από τους ταρίφες, ούτε τους αγρότες και γιδοβοσκούς. Από τους άσωτους των μοναστηριών προχώρησε η γνώση στα φυτά, τη μαγειρική, την ιατρική, τη φαρμακευτική. Απ’ αυτούς που εγκατέλειψαν οικογένειες, καριέρες και δεν τους λέτε άσωτους, αλλά άγιους πατέρες, αφιερωμένους στον μεγαλοδύναμο.

Για φαντάσου τη ζωή χωρίς άσωτους. Πώς θα δούλευαν τα σκυλάδικα; Ποιος θα άνοιγε σαμπάνιες; Ο κτυπών κάρτα όχι σαμπάνια, ούτε πορτοκαλάδα χωρίς ανθρακικό θα παράγγελνε. Ποιοι παίζουν στον ιππόδρομο, στη ρουλέτα; Ποιοι αγοράζουν ακριβά ρούχα, κάνουν δώρα στις γκόμενες; Αυτοί που έχουν φωτογραφήσει τη ζωή από την άλλη πλευρά. Οι άσωτοι. Οι παραστρατημένοι. Αυτοί που γεμίζουν τα πρωτοσέλιδα. Αυτοί που αποτελούν το αλάτι και το πιπέρι της ζωής, αυτοί που με τις ενέργειές τους αποτελούν θέαμα, κόβουν εισιτήρια γιατί εκφράζουν το παράδρομο, το περιθωριακό, το αμαρτωλό.

Τον άσωτο γουστάρει ο Ιησούς, όχι τον, αντιπαθητικό στην παραβολή, δουλευταρά γιο, τον αδελφό του άσωτου. Δεν είναι τυχαία η συμπάθεια στον άσωτο, διότι ο ίδιος ο Ναζωραίος ήταν ο Νο1 σούπερ σταρ της ασωτείας και στην πραγματικότητα δημιούργησε την παραβολή για πάρτη του. Τεμπέλα και ο γιος της Παναγίας, ουδέποτε δούλεψε, έτρωγε και έπινε τζάμπα, όλη την ημέρα δίδασκε, και από δίπλα του είχε πάντα γυναίκες. Δεν τον είδαμε να δουλεύει σε ορυχείο, ούτε σε μαρμαράδικο. Δεν ήταν οξυγονοκολλητής, υδραυλικός να φτιάχνει λούκια, γεωργός να σπέρνει κουκιά. Έτσι και έπαιρνε το μαραγκούδικο του πατέρα του θα του κατέβαζε ρολλά, το πολύ σε ενάμισυ μήνα. Τι, θαρρείς θα το προχωρούσε σε επιπλάδικο, Βαράγκης και Σκουρόπουλος. Σε παρακαλώ. Ψυχή δεν θα πάταγε στο μαγαζί. Λοιπόν. Ποιος θα ασχολούνταν με τον Χριστό αν με το φωτισμένο του μυαλό έφτιαχνε πολυκατοικίες ή θεριζοαλωνιστικές μηχανές και τα αποχετευτικά έργα της Γαλιλαίας;

Άσωτος ήταν ο Χριστός και ήρθε να σώσει τους σωτήρηδες. Αυτή ήταν η αποστολή του. Όχι να μάθαινε δίπλα στον θετό πατέρα του να φτιάχνει κανένα ντουλάπι ή μια σιφονιέρα. Ούτε να πλέκει καρέκλες και να γυρίζει στις γειτονιές φωνάζοντας «Ο καρεκλάς».

Κι είπανε ότι ο Χριστός εξαφανίστηκε 12 χρόνια. Μυστήριο, σου λένε, κι ακόμα ψάχνουν τι μπορεί να έχει συμβεί. Ο αποδυτηριάκιας θα πει την αλήθεια. Σύμφωνοι, το παλληκάρι δεν την έβγαζε κάθε βράδυ στα σκυλάδικα, ούτε τον είχε σπιτωμένο μια θείτσα. Όχι, όμως, να παραμυθιάζουν, ότι... εξαφανίστηκε. Τι να πούνε;

Πως τον μαζεύανε σουρωμένο από τα μπαρμπουτατζήδικα και τον πέταγαν έξω από τα μπουρδέλα οι νταβατζήδες; Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα. Η ουσία είναι ότι στα χρόνια της εξαφάνισής του ο Χριστός δεν δούλευε πουθενά. Διότι αν δούλευε σε κανένα σουπερμάρκετ ή στα έργα του Μόρνου, θα το ξέραμε. Όταν, όμως, λένε ότι εξαφανίστηκε κάποια χρόνια, τότε το μυαλό πάει πάντα στο κακό. Μήπως, σκέφτεται ο άλλος, τον έχωσαν φυλακή επειδή είχε σφάξει κανέναν που του μανούριαζε;
Τέλος πάντων. Ούτε θυμό, ούτε ζοχάδα έχει ο Χριστός στην παραβολή του για τον Άσωτο. Και δεν τον βάζει να τρώει δύο πιάτα μακαρονάδα με κυμά, ούτε κανένα μοσχαράκι της πλάκας, αλλά τον μόσχο τον σιτευτό. Το καλύτερο βόδι της οικογένειας. Άσωτος είναι αυτός. Δεν θα τη βγάλει με κόκορα ή κοτοπουλάκι. «Το μοσχάρι σφάξτε, το σιτευτό. Ξαναγύρισε ο γιος μου ο αληταράς μετά από 12 χρόνια που αλανιάριζε» πρόσταξε ο πατέρας του.
Πήρες χαμπάρι; Στημένο το βρήκε το σενάριο για την παραβολή ο Χριστός από την προσωπική του ζωή. Από την υποδοχή που του έκανε ο πατέρας του, ο Ιωσήφ, όταν επέστρεφε σπίτι μετά από πολύχρονη απουσία. Κάτι περισσότερο ξέρει ο αποδυτηριάκιας με τη θεία φώτιση.