ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΜΑΓΚΙΑ ΣΤΟΝ ΤΖΟΓΟ

Έχω απέναντί μου τον παίκτη και..., η έκπληξη! Έχει περάσει ένα τέταρτο και δεν έχει φουμάρει. Ξέρω πολύ καλά ότι είναι καπνιστής.

-Καπνιστής είμαι αλλά και πάνω απ’ όλα τζογαδόρος... , μου λέει με νόημα.

Τι σημαίνει αυτό, τον ξαναρωτάω.

- Δεν είσαι τζογαδόρος χωρίς αυτοπειθαρχία..., μου απαντάει με ύπουλο χαμόγελο περηφάνιας. Κι αμέσως προσθέτει:

''Για τρεις μήνες το ‘χω κομμένο το τσιγάρο. Μαχαίρι. Δεν το βάζω στο στόμα μου. Oπως κατά καιρούς δοκιμάζω πάλι τον εαυτό μου κόβοντας άλλοτε τον καφέ, το κρέας, για κάποιο διάστημα''.
«Κόβεις και τον τζόγο;», τον ρωτάω.

- Βεβαίως. Για λίγες εβδομάδες! Έχω τη δύναμη να το κάνω. Και νοιώθω μεγαλύτερη ικανοποίηση απ’ όση όταν δεν στερούμαι το παιχνίδι. Επειδή εγώ είμαι εκείνος που αποφασίζει, όχι το τσιγάρο, όχι ο τζόγος.

Τελικά, με μία φράση το νόημα της δικής μου κουβέντας στον τζογαδόρο. Καλός ο τζόγος, σε εξιτάρει, σε απογειώνει, ξεφεύγεις, σε στέλνει σ’ άλλον κόσμο, όμως η μαγκιά είναι να είσαι σε θέση να φρενάρεις. Να κάνεις διακοπές, να στο πω ελληνικά, ένα μπραίηκ να αποφασίζεις. Έτσι, για να ελέγχεις τις ορμές σου.

Διαβάστε ακόμα:

Ο ΠΙΝΩΝ (ΔΕΝ) ΜΕΘΑ, Ο ΠΑΙΖΩΝ ΧΑΝΕΙ