ΚΑΙ Ο ΣΟΦΟΣ ΘΑ ΧΑΣΕΙ ΣΤΟ ΚΑΖΙΝΟ

Γνωστός Αθηναίος ιπποδρομιάκιας. Πολυταξιδεμένος. Το πρώτο που κάνει σε κάθε χώρα στο εξωτερικό είναι να επισκέπτεται το ιπποδρόμιο. Όπως ο καλός Εβραίος. Το πρώτο που ρωτάει, σ' όποιο ξένο τόπο βρεθεί, είναι «Πού βρίσκεται η Συναγωγή». Ο καθένας με την τρέλα του, την εσώτερη ανάγκη του, την επιθυμία του.

Άλλος στο εξωτερικό ενδιαφέρεται για στρηπτητζάδικο. Άλλος για μουσείο, για μπουρδέλο, για ντίσκο, για χασισοποτείο. Είπαμε. Ο καθείς με το μαράζι του. Άλλος, όπου βρεθεί στα ξένα θέλει να επισκεφτεί καζίνο. Για να χάσει τα λεφτά του.

Νόμος. Στο καζίνο θα χάσεις. Στο καζίνο δεν κερδίζεις. Σοφός να είσαι, ο πρώτος μάγκας της γης, το τεράστιο μυαλό του σύμπαντος, ο ανυπόφορα ψύχραιμος. Θα χάσεις. Και ο σοφός θα φάει ξύλο στη ρουλέτα; Εκατό τα εκατό. Επειδή και ο σοφός είναι άνθρωπος.
Και ρέντα να έχει, πάλι θα χάσει. Εννοώ ότι στην πορεία είναι το αδύνατο να βγει κερδισμένος. Και πρόσεξε, ο αποδυτηριάκιας μιλάει. Δεν χάνει ο παίκτης διότι τον κερδίζει το καζίνο. Όχι, βέβαια. Χάνει μόνος του. Στο λέω αλλοιώς. Δεν τον κερδίζει το καζίνο, ο παίκτης χάνει. Γιατί;

Δεν είναι αντίπαλος το καζίνο, αλλά ο ίδιος ο τζογαδόρικος εαυτός του καθενός. Ο όποιος εαυτός του δεν αναμετράται με το καζίνο, αλλά με το Εγώ του παίκτη.

Δεν υπάρχει κανένα καζίνο. Δεν αποφασίζει το καζίνο αν θα ποντάρει ο παίκτης στη ρουλέτα. Και με πόσα λεφτά. Και για πόσο χρόνο θα κρατήσει το παιχνίδι του.

Είπαμε. Δεν υπάρχει καζίνο. Ο παίκτης υπάρχει. Αυτός είναι ''ελεύθερος'' να παίξει όσο θέλει, όσα λεφτά θέλει, να κάνει διακοπές, αλλαγή ρυθμού, να βάλει ποικιλία στο παιχνίδι του.
Τα κάνει αυτά ο παίκτης. Όχι! Γιατί; Είπαμε. Δεν είπαμε; Δεν αντιλαμβάνεται το βασικό. Το ντέρμπυ του ρουλετάκια είναι με τον εαυτό του, όχι με τη ρουλέτα. Και πάνω στο τραπέζι αυτής της τρελιάρας γκόμενας, της ρουλέτας, ο παίκτης βγάζει τον εαυτό του, που από τη φύση του είναι λάθος κατασκεύασμα.

Διαβάστε ακόμα:

ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΙΖΟΥΜΕ ΕΙΜΑΣΤΕ... ΘΥΜΑΤΑ, ΟΛΟΙ