ΔΕΝ ΜΑΖΕΥΕ ΜΟΝΑΧΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ Ο ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ

Κατηγορείται για υπεξαίρεση ο πρώην δήμαρχος της Θεσσαλονίκης, ο Παπαγεωργόπουλος. Ο γιατρός. Δεν είναι πρώην δήμαρχος μονάχα. Υπήρξε μεγάλος αθλητής στις ταχύτητες. Κατοστάρης και διακοσάρης. Είχε κάνει και σκέτα δέκα δευτερόπεπτα, τότε που δεν μετρούσαν και το σπρίντ με χρονόμετρο χειρός, όχι ηλεκτρονικά. Φιλολογούμε; Δεν νομίζω. Το ότι ήταν μεγάλος αθλητής κάποιος, δεν σημαίνει ότι μπορεί να γίνει στάνταρ και μεγάλος επιστήμων, και μεγάλος πολιτικός.

Περίεργο τικ αυτό του Παπαγεωργόπουλου. Όποιον συναντά δεν του δίνει το χέρι, να κάνει χειραψία με τον άλλον. Όχι, αυτό. Απλώνει το χέρι ο οδοντίατρος Παπαγεωργόπουλος και το σηκώνει στο ύψος του προσώπου του άλλου και του πιάνει το μάγουλο. Σ'όλους το κάνει. Και σε άνδρες! Να χαϊδεύει το μάγουλο στις γυναίκες το καταλαβαίνω, αλλά και σ'όλους τους άνδρες; Λόγω οδοντιατρικής, μάλλον. Σου πιάνει το μάγουλο, δεν σου βάζει το δάκτυλο μέσα στο στόμα, κι αυτό αρκεί για να διαπιστώσει προληπτικά εάν έχεις πρόβλημα σε κάποιο δόντι, μήπως χρειάζεσαι απονεύρωση, ίσως σφράγισμα.

Να σοβαρευθούμε. Λέγαμε ότι ο μεγάλος αθλητής, ο μεγάλος ηθοποιός, δημοσιογράφος, τραγουδιστής, δεν θα γίνει σίγουρα και μεγάλος πολιτικός. Και μεγάλος δήμαρχος. Μπορεί να σου βγει απατεώνας, μεγάλος απατεώνας, μάλιστα. Όπως και ένας ανίκανος. Όπως, πιθανότητα, και αδιάφορος για τα κοινά, να μην καίγεται να προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο. Και απλά βάζοντας υποψηφιότητα στις εκλογές, να εξαργυρώνει τη δημοσιότητά του, την αναγνωρισιμότητά του, τη δημοφιλία του.

Στην Αμερική δεν συγχωρείται η παρανομία. Σου κόβουν τον κώλο. Όχι απλά στον ξυρίζουν, πριν σου κάνουν τη δουλειά. Όπως στο λέω, στον κόβουν. Δε'πα να είσαι όποιος κι αν είσαι. Θα σε πάρουν με τις χειροπέδες και αν είσαι ένοχος θα το πληρώσεις ακριβά. Έτσι είναι. Η μεγάλη χώρα, η μεγάλη εξουσία δεν παίζει με την παρανομία, Δεν στέκεται διαφορετικά. Μόνο στη μικρή χώρα ο κλέφτης, ο κομπιναδόρος θα πέσει στα μαλακά, θα τη γλυτώσει. Επειδή η μικρή χώρα κυβερνάται από πρόσωπα κι όχι από θεσμούς. Γι'αυτό στη μικρή χώρα την κωλομπαρεύουν τη δικαιοσύνη.

Αυτές τις αράδες τις γράφω πριν την απόφαση του δικαστηρίου, το οποίο παίρνει αποφάσεις κάτω από την πίεση συγκεκριμένων πολιτικών καταστάσεων και σ'ένα κλίμα κοινωνικό που απαιτεί την καταδίκη κάθε ανομίας, όσον αφορά στη διαφθορά του πολιτικού βίου. Μετά την απόφαση του δικαστηρίου, όταν τη μάθω, πιθανόν να επανέλθω...

Στη συγκεκριμένη περίπτωση του “γιατρού”. Έτσι τον λέγαμε στα νειάτα του. Είναι ο πρώτος στην ιστορία που έγινε υφυπουργός αθλητισμού προερχόμενος από τον αθλητισμό. Στη συνέχεια ακολούθησαν οι επίσης βορειοελλαδίτες Λιάνης Γεώργιος και Ιωαννίδης Ιωάννης. Η απόλυτη αποτυχία ήταν σαν υφυπουργός αθλητισμού ο Παπαγεωργόπουλος. Ο τίποτας. Ο γίγαντας, όμως, ο λαός της θεσσαλονίκης, αγνόησε, παραγνώρισε την αποτυχία του στην υπουργική του θητεία και τον έκανε δήμαρχο Θεσσαλονίκης. Δηλαδή; Να διαχειριστεί πολιτικά, κοινωνικά, αισθητικά, ιστορικά την πόλη και τον λαό της Θεσσαλονίκης. Όχι μονάχα να μαζεύει τα σκουπίδια. Α!!! Το ξέχασα. Ο Δήμαρχος, μάλιστα σε μία μεγαλούπολη, διαχειρίζεται και ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ. Θα περιμένουμε από τη δικαιοσύνη το συμπέρασμα. Εάν, δηλαδή ο γιατρός έπιανε με το χέρι και το μάγουλο του ταμείου στο Δήμο της Θεσσαλονίκης. Ο ίδιος, πάντως, το ξεκαθάρισε “Δεν είμαι ένοχος. Θα με κρίνει ο Θεός”.

Προσωπικώς, ως Έλλην πολίτης, το παίρνω ως ύβρι. Να κατηγορείται κάποιος δημόσιος άνδρας για αρπακτικές, για τραβηκτικές, για μαγουλοδακτυλισμό, και αυτός να μου λέει ότι Δεν θα με κρίνει η δικαιοσύνη, αλλά ο Θεός,