ΣΤΟΝ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟ ΟΛΑ ΤΑ ΠΟΣΤΑ

Είσαι Μαρινάκης. Και κάθε λίγο έχεις τον απέναντι σου να μιλάει για Παράγκα. Όταν είσαι Ολυμπιακός ένας είναι ο απέναντι, ο Παναθηναϊκός. Αυτός είναι ο αντίπαλό σου, ας είναι και στην Γ΄ εθνική. Και ο Ολυμπιακός το ίδιο. Αν βρεθεί στη Δ΄  εθνική ο θρύλος, λέμε αν, και ο Παναθηναϊκός κυνηγάει το τσάμπιονς ληγκ, αυτός ο βάζελος θα είναι ο αντίπαλος.

Μη ξεφεύγουμε από την κουβέντα. Είσαι Μαρινάκης. Και όποτε το θυμάται ο Αλαφούζος μιλάει για παρασκήνιο, για ελεγχόμενη διαιτησία. Τι κάνεις σαν Μαρινάκης, λοιπόν; Ποιον άλλον, τον πρόεδρο του Ολυμπιακού δείχνει ο Αλαφούζος όταν φόρα παρτίδα υποστηρίζει πως το πρωτάθλημα δεν παίζεται στα ίσα;

Το ένα είναι σα Μαρινάκης να το γουστάρεις το έργο. Ότι ο αντίπαλος σου σε παρουσιάζει Νονό. Κυρίαρχο του υποκόσμου στο ποδόσφαιρο. Ότι εσύ αποφασίζεις με νεύμα, όπως την εποχή της ποτοαπαγόρευσης στο Σικάγο.

Το άλλο είναι σα Μαρινάκης να σε εκνευρίζει ο Αλαφού, όσο κι αν δεν τον παίρνεις στα σοβαρά. Να αισθάνεσαι ότι σε εκθέτει. Σε υπουργούς, σε ιεράρχες, στον επιχειρηματικό κόσμο, ότι είσαι ένας μαφιόζος.

Τι κάνεις σα Μαρινάκης. Εγώ θα σου πω. Και στη μια και στην άλλη περίπτωση, ένα θα έκανα. Θα καλούσα δημοσίως τον Αλαφούζο να τοποθετήσει δικούς, καταδικούς του ανθρώπους στην ΕΠΟ και στη διαιτησία. Βάζελος πρόεδρος στην ομοσπονδία, βάζελος αρχιδιαιτητής. Ξού Δουρος και σια. Τι θα γινόταν; Θα μου έπαιρνε το πρωτάθλημα ο Παναθηναϊκός; Και χωρίς να εξαγοράσω τους δικούς του ανθρώπους στα πόστα.