Η «ΑΧΙΛΛΕΙΟΣ ΠΤΕΡΝΑ» ΤΟΥ ΑΛΑΦΟΥΖΟΥ

Είναι ολοφάνερο ότι από τον Αλαφούζο διαφεύγει μία λεπτομέρεια. Σίγουρα η πιο καθοριστική για εν γένει παρουσία του στον Παναθηναϊκό.
 
Ό,τι και να κάνει ο πρόεδρος του Παναθηναϊκού και της Παναθηναϊκής Συμμαχίας, οι βάζελοι ποτέ των ποτών δεν θα το ξεχάσουν. Ποιο; Ποτέ των ποτών δεν θα συμβιβαστούν. Με τι;
 
Ότι ο Παναθηναϊκός είναι Παναθηναϊκός. Ότι η ομάδα πρέπει να πρωταγωνιστεί, τουλάχιστον στην Ελλάδα. Ότι πρέπει να κατακτά το πρωτάθλημα, αν όχι κάθε χρόνο, τουλάχιστοv στη χειρώτερη, ένα πρωτάθλημα κάθε τρία χρόνια.
 
Μετά τον Κόκκαλη προέκυψε Μαρινάκης. Αυτό λέγεται κατάρα. Πού θα πάει το έργο; Κι εντάξει, ο αντίπαλος έχει πιάσει τα πόστα, όμως και ο Παναθηναϊκός τη βγάζει με ψευτομάδα.
 
Αυτή είναι η «αχίλλειος πτέρνα» του Αλαφούζου. Επειδή μέχρι πριν λίγους μήνες, πριν αναλάβει, δεν είχε ιδέα από τη ψυχολογία του ποδοσφαιρικού όχλου, είναι κομματάκι δύσκολο να αντιληφθεί το αυτονόητο.

Όσο λέρα να’ναι οι αντίπαλοι, όσα να τους καταλογίζει, αν ο Παναθηναϊκός δεν φτιάξει ομάδα, δεν αρχίσει να παίρνει στο γήπεδο αυτό που του ανήκει, με την αξία του, όχι μόνον σα διαμαρτυρόμενη κυρά-Σουλτάνα, τότε ο Αλαφούζος θα αποτύχει πανηγυρικά. Θα το σκυλομετανοιώσει που έμπλεξε.