ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ Η ΔΥΝΑΜΗ ΠΥΡΟΣ Μ’ΑΛΛΑ ΣΗΜΕΙΑ ΒΟΛΗΣ

Να σου πω κάτι, που δεν θα το ακούσεις από κανέναν. Και θα στο πω σήμερα, ανήμερα του αγώνα με την Μπενφίκα (στη φωτό ο σκόρερ Ντομίνγκεζ από τον πρώτο αγώνα). Δεν έχει αξία ένας αγώνας. Μία νίκη. Όπως στο λέω.

Εντάξει, το κάθε παιχνίδι έχει τη μαγεία του. Το μυστήριό του. Δεν ξέρεις τι σε περιμένει. Και οπωσδήποτε ο οπαδός θέλει τη νίκη. Σύμφωνοι.

Ένα ματς, όμως, μία νίκη δεν λέει τίποτα. Ούτε και μία πρόκριση. Από τον Ολυμπιακό, για να κάνουμε ταμείο, για να μιλάμε συγκεκριμένα γι’αυτόν, περιμένω το ένα βήμα περισσότερο.

Δεν αντέχω άλλο, ρε, μια ζωή τον Ολυμπιακό να βολοδέρνει στο ελληνικό πρωτάθλημα και να τρώγεται με τον Παναθηναϊκό άντε και τον ΠΑΟΚ και την ΑΕΚ. Με τους Αλαφούζους και τους Σαββίδηδες. Τι είναι αυτά, ρε.

Δείξε μου, ρε Ολυμπιακέ, μεγάλε και τρανέ, τη μεγαλοσύνη του και το τρανιλίκι σου, και στην Ευρώπη. Εκεί σε θέλω. Εκεί θα σε ζυγίσω.

Δεν βαρέθηκε κοτζάμ Ολυμπιακός να μαζεύει πρωταθλήματα στην Ελλάδα; Μισό, όχι ένα βήμα, φθάνει και μισό βήμα να κάνει κάθε χρόνο ο Ολυμπιακός έξω από την Ελλάδα. Κι αυτό επιτυγχάνεται μόνον αν αποφασίσει η διοίκηση, οριστικά και αμετάκλητα, να προσανατολίσει στο τσάμπιονς ληγκ όλη τη δύναμη πυρός της ομάδας.

Η διοίκηση να κάνει ό,τι χρειάζεται ώστε ο Ολυμπιακός, επιτέλους να αλλάξει σημεία βολής και να σηκώσει την κάννη της πυροβολαρχίας του μακρυά από τους Πανθρακικούς και τους Λεβαδειακούς, τους Πανιώνιους και τους Απόλλωνες.