ΦΑΣΙΝΕΣ, ΚΑΜΕΝΑ ΛΑΔΙΑ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΑΝΑΘΑ!

Γι’ αυτό δεν θα πεθάνει ποτέ το ποδόσφαιρο. Επειδή δεν υπάρχει κάτι άλλο που στη θέση του μπορεί να προσφέρει μ’ ένα μονάχα παιχνίδι και μεγαλείο, και ανατροπή. Αθάνατο ποδόσφαιρο. Αιώνιο ποδόσφαιρο.

Ποιος θα τολμούσε στις 2 Μαρτίου, σα σήμερα το 2014, να προβλέψει το 3-0 του Παναθηναϊκού. Για φασίνες ήταν αυτός που θα πόνταρε σε ήττα του Ολυμπιακού με τρία τεμάχια. Κλείστε τον στο τρελάδικο. Κι όμως έγινε. Πεντακάθαρα. Με τρεις γκολάρες.

Αξίζει να το θυμόμαστε εκείνο το παιχνίδι όπου ο Ολυμπιακός υπέστη ήττα συντριπτική μέσα στο Καραϊσκάκη από τον Παναθηναϊκό. Είναι μια υπόμνηση ότι και το ποδόσφαιρο έχει τον Θεό του. Και ως κανονικός και σοβαρός Θεός αυτός της μπάλας εμφανίζεται όποτε εκείνος γουστάρει και κάνει το θαύμα του. Όπως συνέβη εκείνη την ημέρα.

Τι συνέβη, τελικά, και προέκυψε το 3-0 εκτός έδρας του Παναθηναϊκού; Είπαμε. Έβαλε το χέρι του ο Θεός. Ένας είναι ο Θεός της μπάλας. Με παίκτες σαφέστατα μεγαλύτερης αξίας ο Ολυμπιακός έπαιζε λες και δεν είχε κέντρο. Οι δε πλάγιοι αμυντικοί Σαλίνο, Χολέμπας, συνεχώς κατηφόριζαν προς την περιοχή του Παναθηναϊκού, με συνέπεια τα δύο σέντερ-μπακ του Μίτσελ να μην μπορούν να ελέγχουν τεράστιους αφύλακτους χώρους.

Τρία γκολ από το χώρο ευθύνης του κέντρου της άμυνας του Ολυμπιακού. Μανωλάς με Μαρκάνο στο α’ μέρος και με Παπαδόπουλο στην επανάληψη ήταν αδύνατο να διαχειριστούν μια περιοχή 50 μέτρων περίπου. Μόνοι τους ήταν οι δυο σέντερ μπακ, απέναντι σε διψασμένους κυνηγούς του Παναθηναϊκού.
Τα τρία γκολ έγιναν από αντεπιθέσεις. Και το τρίτο, που προήλθε από στημένη φάση. Προηγήθηκε φάουλ στον Καρέλη, που κατέβαινε με τη μπάλα.
Και το πέναλτυ υπέρ του Ολυμπιακού έγινε σε «νεκρό» χρόνο. Ο διαιτητής έπρεπε να δώσει φάουλ υπέρ του Παναθηναϊκού σε φάση που είχε προηγηθεί. Πέναλτυ κανονικό υπέρ του Ολυμπιακού, όμως αμέσως μετά από φάουλ-μαρς υπέρ του Παναθηναϊκού.

Δεν ήταν ομάδα ο Ολυμπιακός σ' εκείνο το ντέρμπυ. Και χωρίς συναίσθηση της κρισιμότητας του αγώνα. Μία αγωνιστική συμπεριφορά που την ξανάδαμε αρκετές φορές στον μόνιμο πρωταθλητή. Φαρμάκι ήπιαν οι γάβροι.

Είπαμε. Ποδόσφαιρο είναι αυτό. Όλα μέσα παίζουν. Και τα απρόβλεπτα. Τα απίθανα. Αμέσως μετά τη μεγαλύτερη νίκη της Ιστορίας του Ολυμπιακού με Μάντσεστερ, τον ξεβράκωσε στο Καραϊσκάκη ο Παναθηναϊκός. Γραμμή Μαζινώ η αμυντική του Παναθηναϊκού στο Καραϊσκάκη. Ο Εργοτέλης την έχει κάνει γιογιό την αμυντική τετράδα του Παναθηναϊκού και οι ίδιοι παίκτες δεν επέτρεπαν στον Ολυμπιακό ούτε να σκεφθεί πως θα σκοράρει.

Μίλησε η δύναμη. Η διαφορά ενέργειας που είχαν οι δύο αντίπαλοι στο συγκεκριμένο παιχνίδι. Πήγε περίπατο η διαφορά δυναμικότητας. Ο Ολυμπιακός με καλύτερους παίκτες, όμως και με καμένα λάδια. Από την άλλη ο Παναθηναϊκός, μια κλάση κατώτερος από τον πρωταθλητή, υπερτερούσε σε πάθος, σε αγωνιστικότητα, χαλούσε κάθε σκέψη να προωθηθεί ο Ολυμπιακός.

Ο Παναθηναϊκός, λέω εγώ, γιγάντωσε στη διάρκεια του ντέρμπυ. Συνειδητοποίησε με έκπληξη ότι είχε απέναντί του ένα καφενείο. Και βαρούσε με αντεπιθέσεις. Καυλωμένος. Από την πυροκαυλοσύνη του άφριζε από πάθος. Καμία σχέση με το ματς με τον Εργοτέλη, όπου οι παίκτες του Παναθηναϊκού έβγαιναν μπροστά και τα έβρισκαν σκούρα στην αντίπαλη οργανωμένη άμυνα. Διαφορετικά τα πράγματα με τον Ολυμπιακό, του οποίου η άμυνά του ήταν «περάστε κόσμε».

Διαβάστε ακόμα:

Με άδειο ταμείο Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός 3-0 στο Καραϊσκάκη