ΑΛΑ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ-ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΣΤΟ ΜΠΑΣΚΕΤ

Παναθηναϊκός ήταν ο Κώστας Μουρούζης, όμως δεν θα βρεις στα χρόνια του ούτε έναν ολυμπιακό να πει κακή κουβέντα. Όχι επειδή ο καταγεγραμμένος παναθηναϊκός έκανε ένα τέρμινο και προπονητής στο λιμάνι. Άσχετο αυτό. Κι ένας χωρίς οπαδική πατρίδα πρώην προπονητής ομάδας, πιθανόν να στιγματιστεί σαν εχθρός, σαν αντίπαλος.

Εμείς είμαστε παναθηναϊκοί, αυτοί είναι ολυμπιακοί, είναι ανοησία να μην τους αποδεχθούμε, όπως εκείνοι εμάς. Αυτή ήταν στην πράξη η φιλοσοφία του Μουρούζη, άσχετα, επαναλαμβάνω, ότι όπως ο Λάκης Πετρόπουλος στο ποδόσφαιρο, έκανε τον προπονητή και στις δύο ομάδες.

Καραμανλής-Παπανδρέου, Καζαντζίδης-Μπιθικώτσης, Αλίκη Βουγιουκλάκη-Τζένη Καρέζη ήταν τα στερεότυπα της “προσωπικής” αντιπαλότητας που την όριζαν τα γούστα του κόσμου. Ένα τέτοιο ζευγάρι στο μπάσκετ ήταν του Φαίδωνα Ματθαίου και του Κώστα Μουρούζη. Μην έλεγες κάτι στον έναν υπέρ του αλλουνού. Δεν μιλιόντουσαν οι δυο τους! Ούτε το όνομα του αλλουνού δεν ήθελαν να ακούσουν.

Τι έκπληξη! Μία μέρα τρακάρω στο μαγαζί του Μουρούζη, στη στοά Πανεπιστημίου 10, τον Ματθαίου να πίνει καφέ με τον Μουρούζη. Είχαν γίνει κολλητοί.

Κάτι τελευταίο. Ακόμα και σαν άνθρωπος του “παρασκηνίου” ο Κώστας Μουρούζης ήταν αποδεκτός, τόσο συμπαθητικός ήταν στο χώρο.

Διαβάστε ακόμα:

Κοιμήθηκαν στο ποτάμι για το θρύλο