ΜΑΦΙΟΖΙΚΑ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΜΑΔΑΣ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΣ

Είσαι πρόεδρος ομάδας ποδοσφαιρικής, μπασκετικής και γνωρίζεις πολύ καλά ότι υπάρχουν οργανωμένες συμμορίες “οπαδών”. Βεβαίως και το γνωρίζεις διότι οι πρώτοι που θα αυτοσυστηθούν είναι οι “φανατικοί”, αυτοί που περισσότερο αγαπάνε και πονάνε την ομαδάρα. Τι κάνεις;

Αυτό είναι το μέγα ερώτημα. Ο πρόεδρος συμβιβάζεται με τους νταήδες που αυτοχαρακτηρίζονται οπαδοί και οργανωμένοι; Μήπως δεν τους θέλει πράγματι, αν και οι επαγγελματίες φίλαθλοι έχουν τον τρόπο να πείσουν τον πρόεδρο πως το συμφέρον του είναι να “συνεργάζεται” μαζύ τους. Μήπως ο πρόεδρος βολεύεται και χρησιμοποιεί, για να προστατεύει την προσωπική του εξουσία, τα πρεζόνια της εξέδρας.

Όπως και να το βλέπει ο πρόεδρος, ο παραμύθι φούρναρης “ισχυρός άνδρας” της ομάδας, το πρόβλημα είναι υπαρκτό. Από πού και ως πού ισχυρός άνδρας της ομάδας όταν έχει βάλει ή, τον έχουν υποχρεώσει να βάλει στο παιχνίδι τους “οργανωμένους”.

Εμφανίζεται ο μπράβος της νύχτας στο μαγαζί και απαιτεί να το... προστατεύσει. Τι μπορεί να κάνει ο μαγαζάτορας; Να απευθυνθεί στην αστυνομία. Ανέκδοτο. Μπροστινός της αστυνομίας, μάλλον της παρααστυνομίας είναι ο μπρατσωμένος μπράβος. Εκεί έφθασε η δουλειά.

Δεν τα ζητάει ο ένστολος από τον μαγαζάτορα της νύχτας. Τη δουλειά αυτή την κάνει ο στολισμένος με μυς και κοιλιακούς. Το μηνιάτικο παίζει μισακό, είναι συνεταιρικό του μαφιόζου γκάγκστερ με τον μαφιόζο μπάτσο. Πώς να αλλάξεις τούτο το σκηνικό όταν το γουστάρουν και οι τρεις πλευρές; Ο ιδιοκτήτης του νυχτερινού μαγαζιού βολεύεται με την προστασία της αστυνομίας διότι κονομάει περισσότερα όταν επιχειρηματικά κινείται έξω από το γράμμα του νόμου.

Το ίδιο περίπου ισχύει και στο ποδόσφαιρο. Λέμε ποδόσφαιρο διότι μέσα συμπεριλαμβάνεται και το μπάσκετ, αφού οι “οργανωμένοι” έχουν αναλάβει εργολαβικά τη δουλειά και στους δύο χώρους της ομάδας.

Το κράτος τι κάνει; Οι πρόεδροι έτσι ή, αλλοιώς έχουν αντιληφθεί τη δύναμη των συμμοριών της οπαδοσύνης και τους ανέχονται, και “συνομιλούν” με τους οργανωμένους. Το κράτος; Μαλακίζεται. Πιθανόν κι όχι. Δεν αποκλείεται η γραμμή του κράτους είναι “Αφήνουμε τα χουλιγκάνια να κάνουν παιχνίδι...”. Κάποιοι λόγοι υπάρχουν γι' αυτό.

Διαβάστε ακόμα:

Το κράτος είναι η συμμορία