ΕΤΣΙ ΠΗΔΑΕΙ ΤΗ ΓΚΟΜΕΝΑ Ο ΣΤΡΑΜΑΤΣΙΟΝΙ!

 

Γράφει ο Βενέδικτος Παρλαβάντζας

Ο άνθρωπας έχει προσληφθεί από τις αρχές του μηνού, κοντεύει να βγει ο Νοέμβρης κι ακόμα δεν έκανε ντεμπούτο. Μιλάμε για τον Αντρέα τον Στραματσιόνι. Οχι σου λέει ο άλλος. Στραματσόνι είναι το σωστό. Χωρίς «ι» κι ας γράφεται το «ι».

Το διάσημο ξενοδοχείο του Λας Βέγκας με τα μοναδικά σιντριβάνια που χορεύουν, αυτό που καμαρωτά ποζάρει μπροστά στα μάτια του Μπραντ Πητ και του Τζορτζ Κλούνι στην τελευταία σκηνή της ταινίας «Η συμμορία των 12», προφέρεται Μπελάτζο κι ας γράφεται Bellagiο. Στα παπάρια τους οι Αμερικάνοι. Και δεν μιλάω για τους τουρίστες, τον Μπραντ ή τον Τζορτζ, αλλά τους μανατζαρέους που το διαχειρίζονται. Το λένε Μπελάζιο. Ούτε καν Μπελάτζιο. Και στα δικά μου τα παπάρια, λοιπόν. Εγώ θα τον λέω Στραματσιόνι.

Εδώ, ο ίδιος παραλίγο να ξεχάσει το όνομά του με αυτά που γίνανε στη Λεωφόρο. Τον παρουσιάζουν οι εφημερίδες απορημένο που ο διαιτητής Παππάς δεν επέτρεψε τη διεξαγωγή του αγώνα. Μιλάμε για χοντρό παραμύθι. Θέλουμε να μάθουμε την αλήθεια ή να συνεχίσουμε να παπαρολογούμε;

Για να φτάσουμε στην αλήθεια, πρέπει να ξέρουμε τι είδους άνθρωπος είναι ο Στραματσιόνι. Από που κρατάει η σκούφια του. Το παλληκάρι γεννήθηκε μεταξύ της Πόρτα Σαν Τζιοβάνι και της Πόρτα Λατίνα στη Ρώμη. Τη λεβεντογέννα περιοχή στην αιώνια πόλη που έβγαλε το απόλυτο καλτ ποδοσφαιρικό είδωλο τον Φραντσέσκο Τότι. Γιατί καλτ; Μάθε μπαλίτσα αγόρι μου. Ολα ο άρχοντας θα στα λέει; Να το ψάξεις και θα σε εξετάσω μετά τις γιορτές. Μην ξεφύγουμε, όμως.

Ο Αντρέας είναι μόλις ένα 8μηνο μεγαλύτερος από τον Φραγκίσκο. Ο γκράντε καπιτάνο, για τον Τότι μιλάμε, σακούλιαζε τακτικώς και παικτικώς των Αντρέα, για τον Στραματσιόνι μιλάμε, από τα μικράτα τους.

Η μεγάλη αλήθεια είναι, όμως, πως σακούλα στη σακούλα, ο νυν αλενατόρε της Πανάθας, έμαθε. Μια σακούλα, ένα κόψιμο, ένα αφαλόκομα. Καλή αναλογία όταν έχεις απέναντί σου τον Τότι. Εφτασε, λοιπόν, να είναι αμυντικός επιπέδου Μπολόνιας. Ομως, δεν έπαιξε ποτέ. Ενας τραυματισμός και φινίτο λα μπάλα, πασάτο ο εμετός.

Θαυμάζω τους ανθρώπους που βρίσκουν στα γρήγορα εναλλακτικές για να προχωρήσουν στη ζωή τους. Να στροφάρουν στο αλλιώς σαν μην υπήρχε πριν τίποτε διαφορετικό. Ο Στραματσιόνι είναι ένας από αυτούς. Στα σίγουρα είναι. Σε ένα σκοτάδι τελειώσανε τα βρώμικα σωβρακάκια του ποδοσφαίρου και την αυγή άρχισαν οι νομικές σπουδές και οι προπονητικές.

Ο άνθρωπος ξεκίνησε από χαμηλά. Πέρασε από ομάδες της Δ' κατηγορίας Ρώμης, τον Νέρωνα της Μετρόνια και τον Καλιγούλα ντι Τρέβι. Παραδοσιακές ερασιτεχνικές ομάδες με βαβάτσικο κοινό. Δεν κάνω πλάκα. Μπορεί να μην μεταφέρω επ' ακριβώς τα ονόματα, όμως φαντάζομαι πως το πιάσατε το νόημα.

Είχε σχέδιο. Σύντομα ανέβηκε στις παιδικές ομάδες των μεγάλων επαγγελματικών συλλόγων. Τα κατάφερε να πάρει την κατάλληλη θέση που δεν αξιολογούν πολλοί ως μεγάλη ιστορία. Μα φυσικά είναι, γιατί στην πρώτη στραβή με τον προπονητή της πρώτης ομάδας εσύ θα αναλάβεις ρε ντουρουβίδα υπηρεσιακός και μετά έχει ο Θεός.

Η θέση στην ομάδα νεων είναι σαν τον κολλητό φίλο που παρηγορεί τη γκόμενα, η οποία έχει προβλήματα με τον άνδρας της. Υπάρχει περίπτωση στο τέλος να μην την πηδήξει; Απαντώ, εγώ. Μωρέ, θα της αλλάξει τα πετρέλαια! Σε τέτοια θέση βρέθηκε και ο Στραματσιόνι στην Ιντερ. Μόλις ο Ρανιέρι πήρε τον πούλο, την πήδηξε την γκόμενα. Και άντεξε πολύ γιατί «καβάλησε» την Μίλαν και την Γιουβέντους επίσης. Ενα ακόμα κλειδί. Τα ντέρμπυ...

Πάμε στην ουσία, λοιπόν. Ο Στραματσιόνι γι' αυτό τα πήρε στο κρανίο. Ξέρει πολύ καλά, το έχει ζήσει στην Ιντερ, ότι τα ντέρμπυ θα του δώσουν συμβόλαιο και οι ήττες από ομάδες τύπου Φροζινόνε, Σασουόλο, Καλλονή, Παναιτωλικό θα τον στείλουν για βρούβες. Αυτό ήταν το πρόβλημά του με τον Παππά. Ηθελε το αποτέλεσμα που από την αρχή θα τον έβαζε σε θέση ισχύος. Ειδικά τη στιγμή που δεν είχε να ρισκάρει τίποτα. Ποιος θα του έλεγε κάτι αν έχανε από τον Ολυμπιακό; Κανείς... Εκτός από μένα, βέβαια, που θα τον ξεμπρόστιαζα σε κάθε περίπτωση.

Αυτή είναι η πάσα αλήθεια. Καμία απορία δεν είχε ο Στράμα. Τσαντίλα είχε...

Διαβάστε ακόμα:

Τρικολόρε του κώλου και του Λουμπουτάν