ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΝΑ ΒΓΑΛΕΙΣ ΓΚΟΜΕΝΑ
γράφει ο στήβεν αβραμίδης
Ποια κλήρωση στο κύπελλο και ποια σφαγή στο πρωτάθλημα. Αυτοί που θέλουν να δουν ποδόσφαιρο περιμένουν πως και πως πότε να ξεκινήσουν τα παιχνίδια του champions league. Πλησιάζει, άλλωστε, η ημέρα που θα αρχίσει το εμπόριο της ποδοσφαιρικής σάρκας. Η οποία πλέον είναι και μεταλλαγμένη, αφού μόνο οι πολύ ισχυροί μινώταυροι θα συμμετάσχουν. Πόση ντόπα να πάρεις, στο φινάλε; Κάποιοι, ονόματα δεν λέμε, κάνουν μπαμ από μακριά, δεν μπορούν καν να κρυφτούν. Πάλι καλά που δεν κάνουν εμετό πριν την εκτέλεση κάποιου φάουλ.
Οι ευγενείς βέβαια και οι κομψοί – άσχετοι παντελώς με το νέο σπορ - μιλάνε για πολλά παιχνίδια κι ότι οι οργανισμοί έχουν κλατάρει. Μαλακίες στο πάτερο. Μια ματιά να ρίξεις στους τραυματισμούς, άλλους πραγματικούς κι άλλους κάλπικους, βγάζεις πολλά συμπεράσματα. Είναι σα να πάει μια παρέα σε ταβέρνα που σερβίρει χαλασμένο φαγητό. Όλη η παρέα θα πάθει το ίδιο και θα έχει ακριβώς τα ίδια συμπτώματα. Στο ποδόσφαιρο αυτό λέγεται χιαστός ή μυϊκός τραυματισμός. Τα υπόλοιπα που αναφέρονται είναι σαν τότε πριν τους ολυμπιακούς αγώνες της Αυστραλίας, όπου ο άλλος είχε πάθει τενοντίτιδα. Ενώ είχε κατεστραμμένο συκώτι.
Και βέβαια όσοι παίκτες έχουν γερά συμβόλαια, επόμενο να σνομπάρουν την εθνική τους ομάδα. Να αγνοήσει την Bayern- τυχαία το λέω – όπου εκεί παίζεται το στοίχημα της καριέρας του, γιατί; Με τη ντόπα ξέρει γιατί και πότε θα νταραβεριστεί. Δεν έχει λόγο να κάνει ''θεραπεία'' π.χ. και μέσα στο καλοκαίρι, για τα μουντιάλ και τα ευρώ. Οι γιατροί λένε πως θα καθαρίσει το σώμα σου. Τρίχες κατσαρές. Οι βλάβες είναι συσσωρευτικές και μη αντιστρεπτές.
Μ’ αυτά όμως θα ασχολούμαστε τώρα; Να ασχοληθούμε με κάποιον που από ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ζητάει να ντοπαρισθεί; Κανονικότατα στα παλιά μας τα παπούτσια. Εμείς θα κάνουμε κουμάντο είτε με χρήματα σε κανά στοίχημα – ακριβώς όπως με τα πεντακάθαρα άλογα του ιπποδρόμιου – είτε με τον χαβαλέ μας μπροστά στην τηλεόραση. Να ξεφύγουμε και λίγο από την υπερανάπτυξη που κάνει ο στούρνος κι ο άλλος ο περίεργος. Σάμπως κι αν δεν δούμε τους αγώνες, θα μπορούσαμε να κάνουμε και κάτι άλλο;
Οπότε θα πάμε αμιγώς ποδοσφαιρικά, αν και οι ευκαιρίες να βγάλεις γκόμενα τέτοια εποχή είναι τρομερή. Και γουστάρω πολύ – πάντα έτσι ήμουν – τους ποδοσφαιριστές από την λατινική Αμερική. Κάτι μου φέρνουν από την παιδική μου ηλικία κι από το παλιό ποδόσφαιρο που παίζαμε κι εμείς. Που απόπνεε υγεία όση κλωτσιά κι αν έπεφτε, όσο ατομικό ήταν κι όσο ανοργάνωτο φάνταζε. Με την ευκαιρία δεν κρύβω ότι είμαι υποστηρικτής της Ουρουγουάης.
Από προγνωστικά, είναι νωρίς. Πού να ξέρω; Ύστερα δεν υπάρχουν οι πολύ μεγάλοι παικταράδες της εποχής των Βραζιλιάνων Γκαρίντσα, Ζαϊρζίνιο, του Γερμανού Μπεκενμπάουερ, του Ολλανδού Κρόιφ, ακόμα και του Περουβιανού Κουμπίγιας. Αν τα σκορ είναι κοντά, μπορεί και MVP να βγει κανάς διαιτητής. Έχει βλέπετε μπει στην ζωή μας μετά την ανεξάρτητη δικαιοσύνη και τα βαρ. Σήμερα χρειάζονται πέντε διαιτητές και κάμερα στην γραμμή του τέρματος για να αποφασίσουν τα κοράκια το ανάποδο. Θα πεις εξέλιξη, λέξη που ταυτίστηκε με την πρόοδο. Χωρίς ακόμα να έχει διδάξει τίποτα ο μεσαίωνας.
Διαβάστε ακόμα: